п’емо́нцкі
прыметнік, адносны
п’емо́нцкі | п’емо́нцкая | п’емо́нцкае | п’емо́нцкія | |
п’емо́нцкага | п’емо́нцкай п’емо́нцкае |
п’емо́нцкага | п’емо́нцкіх | |
п’емо́нцкаму | п’емо́нцкай | п’емо́нцкаму | п’емо́нцкім | |
п’емо́нцкі ( п’емо́нцкага ( |
п’емо́нцкую | п’емо́нцкае | п’емо́нцкія ( п’емо́нцкіх ( |
|
п’емо́нцкім | п’емо́нцкай п’емо́нцкаю |
п’емо́нцкім | п’емо́нцкімі | |
п’емо́нцкім | п’емо́нцкай | п’емо́нцкім | п’емо́нцкіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)