Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
вгдежзклмнпрстуўфхцчшэя-

піянефро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піянефро́з піянефро́зы
Р. піянефро́зу піянефро́заў
Д. піянефро́зу піянефро́зам
В. піянефро́з піянефро́зы
Т. піянефро́зам піянефро́замі
М. піянефро́зе піянефро́зах

Крыніцы: piskunou2012.

піяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. піяні́зм
Р. піяні́зму
Д. піяні́зму
В. піяні́зм
Т. піяні́змам
М. піяні́зме

Крыніцы: piskunou2012.

піяні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піяні́на піяні́на
Р. піяні́на піяні́на
Д. піяні́на піяні́на
В. піяні́на піяні́на
Т. піяні́на піяні́на
М. піяні́на піяні́на

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Піяні́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Піяні́на
Р. Піяні́на
Д. Піяні́ну
В. Піяні́на
Т. Піяні́нам
М. Піяні́не

піяні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяні́нны піяні́нная піяні́ннае піяні́нныя
Р. піяні́ннага піяні́ннай
піяні́ннае		 піяні́ннага піяні́нных
Д. піяні́ннаму піяні́ннай піяні́ннаму піяні́нным
В. піяні́нны (неадуш.)
піяні́ннага (адуш.)		 піяні́нную піяні́ннае піяні́нныя (неадуш.)
піяні́нных (адуш.)
Т. піяні́нным піяні́ннай
піяні́ннаю		 піяні́нным піяні́ннымі
М. піяні́нным піяні́ннай піяні́нным піяні́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

піяні́сіма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. піяні́сіма піяні́сіма
Р. піяні́сіма піяні́сіма
Д. піяні́сіма піяні́сіма
В. піяні́сіма піяні́сіма
Т. піяні́сіма піяні́сіма
М. піяні́сіма піяні́сіма

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́сіма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
піяні́сіма - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піяні́ст піяні́сты
Р. піяні́ста піяні́стаў
Д. піяні́сту піяні́стам
В. піяні́ста піяні́стаў
Т. піяні́стам піяні́стамі
М. піяні́сце піяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піяні́стка піяні́сткі
Р. піяні́сткі піяні́стак
Д. піяні́стцы піяні́сткам
В. піяні́стку піяні́стак
Т. піяні́сткай
піяні́сткаю		 піяні́сткамі
М. піяні́стцы піяні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяністы́чны піяністы́чная піяністы́чнае піяністы́чныя
Р. піяністы́чнага піяністы́чнай
піяністы́чнае		 піяністы́чнага піяністы́чных
Д. піяністы́чнаму піяністы́чнай піяністы́чнаму піяністы́чным
В. піяністы́чны (неадуш.)
піяністы́чнага (адуш.)		 піяністы́чную піяністы́чнае піяністы́чныя (неадуш.)
піяністы́чных (адуш.)
Т. піяністы́чным піяністы́чнай
піяністы́чнаю		 піяністы́чным піяністы́чнымі
М. піяністы́чным піяністы́чнай піяністы́чным піяністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.