піяні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяні́нны піяні́нная піяні́ннае піяні́нныя
Р. піяні́ннага піяні́ннай
піяні́ннае		 піяні́ннага піяні́нных
Д. піяні́ннаму піяні́ннай піяні́ннаму піяні́нным
В. піяні́нны (неадуш.)
піяні́ннага (адуш.)		 піяні́нную піяні́ннае піяні́нныя (неадуш.)
піяні́нных (адуш.)
Т. піяні́нным піяні́ннай
піяні́ннаю		 піяні́нным піяні́ннымі
М. піяні́нным піяні́ннай піяні́нным піяні́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)