Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пыхо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пыхо́ўны пыхо́ўная пыхо́ўнае пыхо́ўныя
Р. пыхо́ўнага пыхо́ўнай
пыхо́ўнае
пыхо́ўнага пыхо́ўных
Д. пыхо́ўнаму пыхо́ўнай пыхо́ўнаму пыхо́ўным
В. пыхо́ўны (неадуш.)
пыхо́ўнага (адуш.)
пыхо́ўную пыхо́ўнае пыхо́ўныя (неадуш.)
пыхо́ўных (адуш.)
Т. пыхо́ўным пыхо́ўнай
пыхо́ўнаю
пыхо́ўным пыхо́ўнымі
М. пыхо́ўным пыхо́ўнай пыхо́ўным пыхо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Пыхо́ўчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пыхо́ўчыцы
Р. Пыхо́ўчыц
Пыхо́ўчыцаў
Д. Пыхо́ўчыцам
В. Пыхо́ўчыцы
Т. Пыхо́ўчыцамі
М. Пыхо́ўчыцах

пыхце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пыхце́нне
Р. пыхце́ння
Д. пыхце́нню
В. пыхце́нне
Т. пыхце́ннем
М. пыхце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

пыхце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пыхчу́ пыхці́м
2-я ас. пыхці́ш пыхціце́
3-я ас. пыхці́ць пыхця́ць
Прошлы час
м. пыхце́ў пыхце́лі
ж. пыхце́ла
н. пыхце́ла
Загадны лад
2-я ас. пыхці́ пыхці́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.