по́мпавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
по́мпавы |
по́мпавая |
по́мпавае |
по́мпавыя |
Р. |
по́мпавага |
по́мпавай по́мпавае |
по́мпавага |
по́мпавых |
Д. |
по́мпаваму |
по́мпавай |
по́мпаваму |
по́мпавым |
В. |
по́мпавы (неадуш.) по́мпавага (адуш.) |
по́мпавую |
по́мпавае |
по́мпавыя (неадуш.) по́мпавых (адуш.) |
Т. |
по́мпавым |
по́мпавай по́мпаваю |
по́мпавым |
по́мпавымі |
М. |
по́мпавым |
по́мпавай |
по́мпавым |
по́мпавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
по́мсліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
по́мсліва |
по́мслівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
по́мслівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
по́мслівасць |
Р. |
по́мслівасці |
Д. |
по́мслівасці |
В. |
по́мслівасць |
Т. |
по́мслівасцю |
М. |
по́мслівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
по́мслівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
по́мслівы |
по́мслівая |
по́мслівае |
по́мслівыя |
Р. |
по́мслівага |
по́мслівай по́мслівае |
по́мслівага |
по́мслівых |
Д. |
по́мсліваму |
по́мслівай |
по́мсліваму |
по́мслівым |
В. |
по́мслівы (неадуш.) по́мслівага (адуш.) |
по́мслівую |
по́мслівае |
по́мслівыя (неадуш.) по́мслівых (адуш.) |
Т. |
по́мслівым |
по́мслівай по́мсліваю |
по́мслівым |
по́мслівымі |
М. |
по́мслівым |
по́мслівай |
по́мслівым |
по́мслівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
по́мснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́мснік |
по́мснікі |
Р. |
по́мсніка |
по́мснікаў |
Д. |
по́мсніку |
по́мснікам |
В. |
по́мсніка |
по́мснікаў |
Т. |
по́мснікам |
по́мснікамі |
М. |
по́мсніку |
по́мсніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
по́мсніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
по́мсніца |
по́мсніцы |
Р. |
по́мсніцы |
по́мсніц |
Д. |
по́мсніцы |
по́мсніцам |
В. |
по́мсніцу |
по́мсніц |
Т. |
по́мсніцай по́мсніцаю |
по́мсніцамі |
М. |
по́мсніцы |
по́мсніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
по́мста
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
по́мста |
Р. |
по́мсты |
Д. |
по́мсце |
В. |
по́мсту |
Т. |
по́мстай по́мстаю |
М. |
по́мсце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
по́мставаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
по́мстую |
по́мстуем |
2-я ас. |
по́мстуеш |
по́мстуеце |
3-я ас. |
по́мстуе |
по́мстуюць |
Прошлы час |
м. |
по́мставаў |
по́мставалі |
ж. |
по́мставала |
н. |
по́мставала |
Загадны лад |
2-я ас. |
по́мстуй |
по́мстуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
по́мстуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
по́мсціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
по́мшчуся |
по́мсцімся |
2-я ас. |
по́мсцішся |
по́мсціцеся |
3-я ас. |
по́мсціцца |
по́мсцяцца |
Прошлы час |
м. |
по́мсціўся |
по́мсціліся |
ж. |
по́мсцілася |
н. |
по́мсцілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
по́мсціся |
по́мсціцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
по́мсцячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.