пнеўмако́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пнеўмако́к |
пнеўмако́кі |
Р. |
пнеўмако́ка |
пнеўмако́каў |
Д. |
пнеўмако́ку |
пнеўмако́кам |
В. |
пнеўмако́к |
пнеўмако́кі |
Т. |
пнеўмако́кам |
пнеўмако́камі |
М. |
пнеўмако́ку |
пнеўмако́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пнеўмако́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пнеўмако́кавы |
пнеўмако́кавая |
пнеўмако́кавае |
пнеўмако́кавыя |
Р. |
пнеўмако́кавага |
пнеўмако́кавай пнеўмако́кавае |
пнеўмако́кавага |
пнеўмако́кавых |
Д. |
пнеўмако́каваму |
пнеўмако́кавай |
пнеўмако́каваму |
пнеўмако́кавым |
В. |
пнеўмако́кавы (неадуш.) пнеўмако́кавага (адуш.) |
пнеўмако́кавую |
пнеўмако́кавае |
пнеўмако́кавыя (неадуш.) пнеўмако́кавых (адуш.) |
Т. |
пнеўмако́кавым |
пнеўмако́кавай пнеўмако́каваю |
пнеўмако́кавым |
пнеўмако́кавымі |
М. |
пнеўмако́кавым |
пнеўмако́кавай |
пнеўмако́кавым |
пнеўмако́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пнеўмамано́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пнеўмамано́метр |
пнеўмамано́метры |
Р. |
пнеўмамано́метра |
пнеўмамано́метраў |
Д. |
пнеўмамано́метру |
пнеўмамано́метрам |
В. |
пнеўмамано́метр |
пнеўмамано́метры |
Т. |
пнеўмамано́метрам |
пнеўмамано́метрамі |
М. |
пнеўмамано́метры |
пнеўмамано́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пнеўмамашы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пнеўмамашы́на |
пнеўмамашы́ны |
Р. |
пнеўмамашы́ны |
пнеўмамашы́н |
Д. |
пнеўмамашы́не |
пнеўмамашы́нам |
В. |
пнеўмамашы́ну |
пнеўмамашы́ны |
Т. |
пнеўмамашы́най пнеўмамашы́наю |
пнеўмамашы́намі |
М. |
пнеўмамашы́не |
пнеўмамашы́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пнеўмаміко́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пнеўмаміко́з |
пнеўмаміко́зы |
Р. |
пнеўмаміко́зу |
пнеўмаміко́заў |
Д. |
пнеўмаміко́зу |
пнеўмаміко́зам |
В. |
пнеўмаміко́з |
пнеўмаміко́зы |
Т. |
пнеўмаміко́зам |
пнеўмаміко́замі |
М. |
пнеўмаміко́зе |
пнеўмаміко́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пнеўмані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пнеўмані́чны |
пнеўмані́чная |
пнеўмані́чнае |
пнеўмані́чныя |
Р. |
пнеўмані́чнага |
пнеўмані́чнай пнеўмані́чнае |
пнеўмані́чнага |
пнеўмані́чных |
Д. |
пнеўмані́чнаму |
пнеўмані́чнай |
пнеўмані́чнаму |
пнеўмані́чным |
В. |
пнеўмані́чны (неадуш.) пнеўмані́чнага (адуш.) |
пнеўмані́чную |
пнеўмані́чнае |
пнеўмані́чныя (неадуш.) пнеўмані́чных (адуш.) |
Т. |
пнеўмані́чным |
пнеўмані́чнай пнеўмані́чнаю |
пнеўмані́чным |
пнеўмані́чнымі |
М. |
пнеўмані́чным |
пнеўмані́чнай |
пнеўмані́чным |
пнеўмані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пнеўмані́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
пнеўмані́я |
Р. |
пнеўмані́і |
Д. |
пнеўмані́і |
В. |
пнеўмані́ю |
Т. |
пнеўмані́яй пнеўмані́яю |
М. |
пнеўмані́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пнеўманэктамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пнеўманэктамі́я |
пнеўманэктамі́і |
Р. |
пнеўманэктамі́і |
пнеўманэктамі́й |
Д. |
пнеўманэктамі́і |
пнеўманэктамі́ям |
В. |
пнеўманэктамі́ю |
пнеўманэктамі́і |
Т. |
пнеўманэктамі́яй пнеўманэктамі́яю |
пнеўманэктамі́ямі |
М. |
пнеўманэктамі́і |
пнеўманэктамі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.