нівелява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нівелява́нне |
нівелява́нні |
| Р. |
нівелява́ння |
нівелява́нняў |
| Д. |
нівелява́нню |
нівелява́нням |
| В. |
нівелява́нне |
нівелява́нні |
| Т. |
нівелява́ннем |
нівелява́ннямі |
| М. |
нівелява́нні |
нівелява́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нівелява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нівелява́ны |
нівелява́ная |
нівелява́нае |
нівелява́ныя |
| Р. |
нівелява́нага |
нівелява́най нівелява́нае |
нівелява́нага |
нівелява́ных |
| Д. |
нівелява́наму |
нівелява́най |
нівелява́наму |
нівелява́ным |
| В. |
нівелява́ны (неадуш.) нівелява́нага (адуш.) |
нівелява́ную |
нівелява́нае |
нівелява́ныя (неадуш.) нівелява́ных (адуш.) |
| Т. |
нівелява́ным |
нівелява́най нівелява́наю |
нівелява́ным |
нівелява́нымі |
| М. |
нівелява́ным |
нівелява́най |
нівелява́ным |
нівелява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нівелява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нівелява́ны |
нівелява́ная |
нівелява́нае |
нівелява́ныя |
| Р. |
нівелява́нага |
нівелява́най нівелява́нае |
нівелява́нага |
нівелява́ных |
| Д. |
нівелява́наму |
нівелява́най |
нівелява́наму |
нівелява́ным |
| В. |
нівелява́ны (неадуш.) нівелява́нага (адуш.) |
нівелява́ную |
нівелява́нае |
нівелява́ныя (неадуш.) нівелява́ных (адуш.) |
| Т. |
нівелява́ным |
нівелява́най нівелява́наю |
нівелява́ным |
нівелява́нымі |
| М. |
нівелява́ным |
нівелява́най |
нівелява́ным |
нівелява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нівелява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нівелю́ю |
нівелю́ем |
| 2-я ас. |
нівелю́еш |
нівелю́еце |
| 3-я ас. |
нівелю́е |
нівелю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нівелява́ў |
нівелява́лі |
| ж. |
нівелява́лі |
| н. |
нівелява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нівелю́й |
нівелю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нівелю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нівелява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нівелю́ю |
нівелю́ем |
| 2-я ас. |
нівелю́еш |
нівелю́еце |
| 3-я ас. |
нівелю́е |
нівелю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нівелява́ў |
нівелява́лі |
| ж. |
нівелява́лі |
| н. |
нівелява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нівелю́й |
нівелю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нівелява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ні́вішча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ні́вішча |
| Р. |
Ні́вішча |
| Д. |
Ні́вішчу |
| В. |
Ні́вішча |
| Т. |
Ні́вішчам |
| М. |
Ні́вішчы |
Ні́вішчы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ні́вішчы |
| Р. |
Ні́вішч Ні́вішчаў |
| Д. |
Ні́вішчам |
| В. |
Ні́вішчы |
| Т. |
Ні́вішчамі |
| М. |
Ні́вішчах |
ніво́дзін
займеннік, адмоўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ніво́дзін |
ніво́дная |
ніво́днае |
ніво́дныя |
| Р. |
ніво́днага |
ніво́днай ніво́днае |
ніво́днага |
ніво́дных |
| Д. |
ніво́днаму |
ніво́днай |
ніво́днаму |
ніво́дным |
| В. |
ніво́дзін (неадуш.) ніво́днага (адуш.) |
ніво́дную |
ніво́днае |
ніво́дныя |
| Т. |
ніво́дным |
ніво́днай |
ніво́дным |
ніво́днымі |
| М. |
ніво́дным |
ніво́днай |
ніво́дным |
ніво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.