нюрнбе́ргскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нюрнбе́ргскі |
нюрнбе́ргская |
нюрнбе́ргскае |
нюрнбе́ргскія |
Р. |
нюрнбе́ргскага |
нюрнбе́ргскай нюрнбе́ргскае |
нюрнбе́ргскага |
нюрнбе́ргскіх |
Д. |
нюрнбе́ргскаму |
нюрнбе́ргскай |
нюрнбе́ргскаму |
нюрнбе́ргскім |
В. |
нюрнбе́ргскі (неадуш.) нюрнбе́ргскага (адуш.) |
нюрнбе́ргскую |
нюрнбе́ргскае |
нюрнбе́ргскія (неадуш.) нюрнбе́ргскіх (адуш.) |
Т. |
нюрнбе́ргскім |
нюрнбе́ргскай нюрнбе́ргскаю |
нюрнбе́ргскім |
нюрнбе́ргскімі |
М. |
нюрнбе́ргскім |
нюрнбе́ргскай |
нюрнбе́ргскім |
нюрнбе́ргскіх |
Іншыя варыянты:
ню́рнбергскі.
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ню́х |
Р. |
ню́ху |
Д. |
ню́ху |
В. |
ню́х |
Т. |
ню́хам |
М. |
ню́ху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ню́хальнік
‘асоба - той, хто нюхае (вынюхвае) што-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ню́хальнік |
ню́хальнікі |
Р. |
ню́хальніка |
ню́хальнікаў |
Д. |
ню́хальніку |
ню́хальнікам |
В. |
ню́хальніка |
ню́хальнікаў |
Т. |
ню́хальнікам |
ню́хальнікамі |
М. |
ню́хальніку |
ню́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́хальнік
‘нос’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ню́хальнік |
ню́хальнікі |
Р. |
ню́хальніка |
ню́хальнікаў |
Д. |
ню́хальніку |
ню́хальнікам |
В. |
ню́хальнік |
ню́хальнікі |
Т. |
ню́хальнікам |
ню́хальнікамі |
М. |
ню́хальніку |
ню́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́хальніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ню́хальніца |
ню́хальніцы |
Р. |
ню́хальніцы |
ню́хальніц |
Д. |
ню́хальніцы |
ню́хальніцам |
В. |
ню́хальніцу |
ню́хальніц |
Т. |
ню́хальніцай ню́хальніцаю |
ню́хальніцамі |
М. |
ню́хальніцы |
ню́хальніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́хальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ню́хальны |
ню́хальная |
ню́хальнае |
ню́хальныя |
Р. |
ню́хальнага |
ню́хальнай ню́хальнае |
ню́хальнага |
ню́хальных |
Д. |
ню́хальнаму |
ню́хальнай |
ню́хальнаму |
ню́хальным |
В. |
ню́хальны (неадуш.) ню́хальнага (адуш.) |
ню́хальную |
ню́хальнае |
ню́хальныя (неадуш.) ню́хальных (адуш.) |
Т. |
ню́хальным |
ню́хальнай ню́хальнаю |
ню́хальным |
ню́хальнымі |
М. |
ню́хальным |
ню́хальнай |
ню́хальным |
ню́хальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ню́хальшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ню́хальшчык |
ню́хальшчыкі |
Р. |
ню́хальшчыка |
ню́хальшчыкаў |
Д. |
ню́хальшчыку |
ню́хальшчыкам |
В. |
ню́хальшчыка |
ню́хальшчыкаў |
Т. |
ню́хальшчыкам |
ню́хальшчыкамі |
М. |
ню́хальшчыку |
ню́хальшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ню́хальшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ню́хальшчыца |
ню́хальшчыцы |
Р. |
ню́хальшчыцы |
ню́хальшчыц |
Д. |
ню́хальшчыцы |
ню́хальшчыцам |
В. |
ню́хальшчыцу |
ню́хальшчыц |
Т. |
ню́хальшчыцай ню́хальшчыцаю |
ню́хальшчыцамі |
М. |
ню́хальшчыцы |
ню́хальшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ню́ханка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ню́ханка |
Р. |
ню́ханкі |
Д. |
ню́ханцы |
В. |
ню́ханку |
Т. |
ню́ханкай ню́ханкаю |
М. |
ню́ханцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ню́ханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ню́ханне |
Р. |
ню́хання |
Д. |
ню́ханню |
В. |
ню́ханне |
Т. |
ню́ханнем |
М. |
ню́ханні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.