ню́хальнік
‘асоба - той, хто нюхае (вынюхвае) што-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ню́хальнік | ню́хальнікі | |
| ню́хальніка | ню́хальнікаў | |
| ню́хальніку | ню́хальнікам | |
| ню́хальніка | ню́хальнікаў | |
| ню́хальнікам | ню́хальнікамі | |
| ню́хальніку | ню́хальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)