Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

маразма́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маразма́тык маразма́тыкі
Р. маразма́тыка маразма́тыкаў
Д. маразма́тыку маразма́тыкам
В. маразма́тыка маразма́тыкаў
Т. маразма́тыкам маразма́тыкамі
М. маразма́тыку маразма́тыках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

маразматы́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маразматы́чка маразматы́чкі
Р. маразматы́чкі маразматы́чак
Д. маразматы́чцы маразматы́чкам
В. маразматы́чку маразматы́чак
Т. маразматы́чкай
маразматы́чкаю
маразматы́чкамі
М. маразматы́чцы маразматы́чках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

маразматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
маразматы́чна маразматы́чней -

маразматы́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маразматы́чны маразматы́чная маразматы́чнае маразматы́чныя
Р. маразматы́чнага маразматы́чнай
маразматы́чнае
маразматы́чнага маразматы́чных
Д. маразматы́чнаму маразматы́чнай маразматы́чнаму маразматы́чным
В. маразматы́чны (неадуш.)
маразматы́чнага (адуш.)
маразматы́чную маразматы́чнае маразматы́чныя (неадуш.)
маразматы́чных (адуш.)
Т. маразматы́чным маразматы́чнай
маразматы́чнаю
маразматы́чным маразматы́чнымі
М. маразматы́чным маразматы́чнай маразматы́чным маразматы́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

маразматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маразматы́чны маразматы́чная маразматы́чнае маразматы́чныя
Р. маразматы́чнага маразматы́чнай
маразматы́чнае
маразматы́чнага маразматы́чных
Д. маразматы́чнаму маразматы́чнай маразматы́чнаму маразматы́чным
В. маразматы́чны (неадуш.)
маразматы́чнага (адуш.)
маразматы́чную маразматы́чнае маразматы́чныя (неадуш.)
маразматы́чных (адуш.)
Т. маразматы́чным маразматы́чнай
маразматы́чнаю
маразматы́чным маразматы́чнымі
М. маразматы́чным маразматы́чнай маразматы́чным маразматы́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Маразы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маразы́
Р. Маразо́ў
Д. Мараза́м
В. Маразы́
Т. Мараза́мі
М. Мараза́х

маразя́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
маразя́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

маразя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маразя́ны маразя́ная маразя́нае маразя́ныя
Р. маразя́нага маразя́най
маразя́нае
маразя́нага маразя́ных
Д. маразя́наму маразя́най маразя́наму маразя́ным
В. маразя́ны (неадуш.)
маразя́нага (адуш.)
маразя́ную маразя́нае маразя́ныя (неадуш.)
маразя́ных (адуш.)
Т. маразя́ным маразя́най
маразя́наю
маразя́ным маразя́нымі
М. маразя́ным маразя́най маразя́ным маразя́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мара́к маракі́
Р. марака́ марако́ў
Д. мараку́ марака́м
В. марака́ марако́ў
Т. марако́м марака́мі
М. мараку́ марака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маракава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маракава́нне
Р. маракава́ння
Д. маракава́нню
В. маракава́нне
Т. маракава́ннем
М. маракава́нні

Крыніцы: piskunou2012.