маразма́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маразма́тык |
маразма́тыкі |
Р. |
маразма́тыка |
маразма́тыкаў |
Д. |
маразма́тыку |
маразма́тыкам |
В. |
маразма́тыка |
маразма́тыкаў |
Т. |
маразма́тыкам |
маразма́тыкамі |
М. |
маразма́тыку |
маразма́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
маразматы́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маразматы́чка |
маразматы́чкі |
Р. |
маразматы́чкі |
маразматы́чак |
Д. |
маразматы́чцы |
маразматы́чкам |
В. |
маразматы́чку |
маразматы́чак |
Т. |
маразматы́чкай маразматы́чкаю |
маразматы́чкамі |
М. |
маразматы́чцы |
маразматы́чках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
маразматы́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
маразматы́чна |
маразматы́чней |
- |
маразматы́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маразматы́чны |
маразматы́чная |
маразматы́чнае |
маразматы́чныя |
Р. |
маразматы́чнага |
маразматы́чнай маразматы́чнае |
маразматы́чнага |
маразматы́чных |
Д. |
маразматы́чнаму |
маразматы́чнай |
маразматы́чнаму |
маразматы́чным |
В. |
маразматы́чны (неадуш.) маразматы́чнага (адуш.) |
маразматы́чную |
маразматы́чнае |
маразматы́чныя (неадуш.) маразматы́чных (адуш.) |
Т. |
маразматы́чным |
маразматы́чнай маразматы́чнаю |
маразматы́чным |
маразматы́чнымі |
М. |
маразматы́чным |
маразматы́чнай |
маразматы́чным |
маразматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
маразматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маразматы́чны |
маразматы́чная |
маразматы́чнае |
маразматы́чныя |
Р. |
маразматы́чнага |
маразматы́чнай маразматы́чнае |
маразматы́чнага |
маразматы́чных |
Д. |
маразматы́чнаму |
маразматы́чнай |
маразматы́чнаму |
маразматы́чным |
В. |
маразматы́чны (неадуш.) маразматы́чнага (адуш.) |
маразматы́чную |
маразматы́чнае |
маразматы́чныя (неадуш.) маразматы́чных (адуш.) |
Т. |
маразматы́чным |
маразматы́чнай маразматы́чнаю |
маразматы́чным |
маразматы́чнымі |
М. |
маразматы́чным |
маразматы́чнай |
маразматы́чным |
маразматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Маразы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Маразы́ |
Р. |
Маразо́ў |
Д. |
Мараза́м |
В. |
Маразы́ |
Т. |
Мараза́мі |
М. |
Мараза́х |
мара́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мара́к |
маракі́ |
Р. |
марака́ |
марако́ў |
Д. |
мараку́ |
марака́м |
В. |
марака́ |
марако́ў |
Т. |
марако́м |
марака́мі |
М. |
мараку́ |
марака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маракава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
маракава́нне |
Р. |
маракава́ння |
Д. |
маракава́нню |
В. |
маракава́нне |
Т. |
маракава́ннем |
М. |
маракава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.