маракава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маракава́нне | |
маракава́ння | |
маракава́нню | |
маракава́нне | |
маракава́ннем | |
маракава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
маракава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маракава́нне | |
маракава́ння | |
маракава́нню | |
маракава́нне | |
маракава́ннем | |
маракава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)