Маназы́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Маназы́ль |
Р. |
Маназы́ля |
Д. |
Маназы́лю |
В. |
Маназы́ль |
Т. |
Маназы́лем |
М. |
Маназы́лі |
Мана́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Мана́ка |
Р. |
Мана́ка |
Д. |
Мана́ка |
В. |
Мана́ка |
Т. |
Мана́ка |
М. |
Мана́ка |
манакі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
манакі́н |
манакі́ны |
Р. |
манакі́на |
манакі́наў |
Д. |
манакі́ну |
манакі́нам |
В. |
манакі́на |
манакі́наў |
Т. |
манакі́нам |
манакі́намі |
М. |
манакі́не |
манакі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
манако́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
манако́к |
манако́кі |
Р. |
манако́ка |
манако́каў |
Д. |
манако́ку |
манако́кам |
В. |
манако́к |
манако́кі |
Т. |
манако́кам |
манако́камі |
М. |
манако́ку |
манако́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
маналагі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
маналагі́чнасць |
Р. |
маналагі́чнасці |
Д. |
маналагі́чнасці |
В. |
маналагі́чнасць |
Т. |
маналагі́чнасцю |
М. |
маналагі́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
маналагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маналагі́чны |
маналагі́чная |
маналагі́чнае |
маналагі́чныя |
Р. |
маналагі́чнага |
маналагі́чнай маналагі́чнае |
маналагі́чнага |
маналагі́чных |
Д. |
маналагі́чнаму |
маналагі́чнай |
маналагі́чнаму |
маналагі́чным |
В. |
маналагі́чны (неадуш.) маналагі́чнага (адуш.) |
маналагі́чную |
маналагі́чнае |
маналагі́чныя (неадуш.) маналагі́чных (адуш.) |
Т. |
маналагі́чным |
маналагі́чнай маналагі́чнаю |
маналагі́чным |
маналагі́чнымі |
М. |
маналагі́чным |
маналагі́чнай |
маналагі́чным |
маналагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.