манакі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| манакі́н | манакі́ны | |
| манакі́на | манакі́наў | |
| манакі́ну | манакі́нам | |
| манакі́на | манакі́наў | |
| манакі́нам | манакі́намі | |
| манакі́не | манакі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)