Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ла́ўравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́ўравы ла́ўравая ла́ўравае ла́ўравыя
Р. ла́ўравага ла́ўравай
ла́ўравае
ла́ўравага ла́ўравых
Д. ла́ўраваму ла́ўравай ла́ўраваму ла́ўравым
В. ла́ўравы (неадуш.)
ла́ўравага (адуш.)
ла́ўравую ла́ўравае ла́ўравыя (неадуш.)
ла́ўравых (адуш.)
Т. ла́ўравым ла́ўравай
ла́ўраваю
ла́ўравым ла́ўравымі
М. ла́ўравым ла́ўравай ла́ўравым ла́ўравых

Крыніцы: piskunou2012.

лаўро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лаўро́вы лаўро́вая лаўро́вае лаўро́выя
Р. лаўро́вага лаўро́вай
лаўро́вае
лаўро́вага лаўро́вых
Д. лаўро́ваму лаўро́вай лаўро́ваму лаўро́вым
В. лаўро́вы (неадуш.)
лаўро́вага (адуш.)
лаўро́вую лаўро́вае лаўро́выя (неадуш.)
лаўро́вых (адуш.)
Т. лаўро́вым лаўро́вай
лаўро́ваю
лаўро́вым лаўро́вымі
М. лаўро́вым лаўро́вай лаўро́вым лаўро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лаўро́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. лаўро́выя
Р. лаўро́вых
Д. лаўро́вым
В. лаўро́выя
Т. лаўро́вымі
М. лаўро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Лаўрукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лаўрукі́
Р. Лаўруко́ў
Д. Лаўрука́м
В. Лаўрукі́
Т. Лаўрука́мі
М. Лаўрука́х

ла́ўры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ла́ўры
Р. ла́ўраў
Д. ла́ўрам
В. ла́ўры
Т. ла́ўрамі
М. ла́ўрах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Лаўры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лаўры́
Р. Лаўро́ў
Д. Лаўра́м
В. Лаўры́
Т. Лаўра́мі
М. Лаўра́х

Лаўры́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лаўры́навічы
Р. Лаўры́навіч
Лаўры́навічаў
Д. Лаўры́навічам
В. Лаўры́навічы
Т. Лаўры́навічамі
М. Лаўры́навічах

Лаўры́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лаўры́наўка
Р. Лаўры́наўкі
Д. Лаўры́наўцы
В. Лаўры́наўку
Т. Лаўры́наўкай
Лаўры́наўкаю
М. Лаўры́наўцы

Лаўрыно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лаўрыно́ва
Р. Лаўрыно́ва
Д. Лаўрыно́ву
В. Лаўрыно́ва
Т. Лаўрыно́вам
М. Лаўрыно́ве

Лаўрыно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лаўрыно́вічы
Р. Лаўрыно́віч
Лаўрыно́вічаў
Д. Лаўрыно́вічам
В. Лаўрыно́вічы
Т. Лаўрыно́вічамі
М. Лаўрыно́вічах