ла́таць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ла́таю |
ла́таем |
2-я ас. |
ла́таеш |
ла́таеце |
3-я ас. |
ла́тае |
ла́таюць |
Прошлы час |
м. |
ла́таў |
ла́талі |
ж. |
ла́тала |
н. |
ла́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ла́тай |
ла́тайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ла́таючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ла́тачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ла́тачка |
ла́тачкі |
Р. |
ла́тачкі |
ла́тачак |
Д. |
ла́тачцы |
ла́тачкам |
В. |
ла́тачку |
ла́тачкі |
Т. |
ла́тачкай ла́тачкаю |
ла́тачкамі |
М. |
ла́тачцы |
ла́тачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
латачо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
латачо́к |
латачкі́ |
Р. |
латачка́ |
латачко́ў |
Д. |
латачку́ |
латачка́м |
В. |
латачо́к |
латачкі́ |
Т. |
латачко́м |
латачка́мі |
М. |
латачку́ |
латачка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
латашы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
лато́шыцца |
лато́шацца |
Прошлы час |
м. |
латашы́ўся |
латашы́ліся |
ж. |
латашы́лася |
н. |
латашы́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
латашы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
латашу́ |
лато́шым |
2-я ас. |
лато́шыш |
лато́шыце |
3-я ас. |
лато́шыць |
лато́шаць |
Прошлы час |
м. |
латашы́ў |
латашы́лі |
ж. |
латашы́ла |
н. |
латашы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
латашы́ |
латашы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лато́шачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
латашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
латашэ́нне |
Р. |
латашэ́ння |
Д. |
латашэ́нню |
В. |
латашэ́нне |
Т. |
латашэ́ннем |
М. |
латашэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Латва́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Латва́ |
Р. |
Латвы́ |
Д. |
Латве́ |
В. |
Латву́ |
Т. |
Латво́й Латво́ю |
М. |
Латве́ |
ла́тва
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ла́тва |
лацве́й |
найлацве́й |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ла́твасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ла́твасць |
Р. |
ла́твасці |
Д. |
ла́твасці |
В. |
ла́твасць |
Т. |
ла́твасцю |
М. |
ла́твасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Латве́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Латве́лі |
Р. |
Латве́ль Латве́ляў |
Д. |
Латве́лям |
В. |
Латве́лі |
Т. |
Латве́лямі |
М. |
Латве́лях |