лапаратамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лапаратамі́я |
лапаратамі́і |
| Р. |
лапаратамі́і |
лапаратамі́й |
| Д. |
лапаратамі́і |
лапаратамі́ям |
| В. |
лапаратамі́ю |
лапаратамі́і |
| Т. |
лапаратамі́яй лапаратамі́яю |
лапаратамі́ямі |
| М. |
лапаратамі́і |
лапаратамі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
лапа́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лапа́рка |
лапа́ркі |
| Р. |
лапа́ркі |
лапа́рак |
| Д. |
лапа́рцы |
лапа́ркам |
| В. |
лапа́рку |
лапа́рак |
| Т. |
лапа́ркай лапа́ркаю |
лапа́ркамі |
| М. |
лапа́рцы |
лапа́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
лапа́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лапа́рскі |
лапа́рская |
лапа́рскае |
лапа́рскія |
| Р. |
лапа́рскага |
лапа́рскай лапа́рскае |
лапа́рскага |
лапа́рскіх |
| Д. |
лапа́рскаму |
лапа́рскай |
лапа́рскаму |
лапа́рскім |
| В. |
лапа́рскі (неадуш.) лапа́рскага (адуш.) |
лапа́рскую |
лапа́рскае |
лапа́рскія (неадуш.) лапа́рскіх (адуш.) |
| Т. |
лапа́рскім |
лапа́рскай лапа́рскаю |
лапа́рскім |
лапа́рскімі |
| М. |
лапа́рскім |
лапа́рскай |
лапа́рскім |
лапа́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
лапары́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лапары́т |
| Р. |
лапары́ту |
| Д. |
лапары́ту |
| В. |
лапары́т |
| Т. |
лапары́там |
| М. |
лапары́це |
Крыніцы:
krapivabr2012.
лапа́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лапа́та |
лапа́ты |
| Р. |
лапа́ты |
лапа́т |
| Д. |
лапа́це |
лапа́там |
| В. |
лапа́ту |
лапа́ты |
| Т. |
лапа́тай лапа́таю |
лапа́тамі |
| М. |
лапа́це |
лапа́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лапатаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Лапатаві́чы |
| Р. |
Лапатаві́ч Лапатаві́чаў |
| Д. |
Лапатаві́чам |
| В. |
Лапатаві́чы |
| Т. |
Лапатаві́чамі |
| М. |
Лапатаві́чах |
лапата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лапата́нне |
| Р. |
лапата́ння |
| Д. |
лапата́нню |
| В. |
лапата́нне |
| Т. |
лапата́ннем |
| М. |
лапата́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лапатано́с
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лапатано́с |
лапатано́сы |
| Р. |
лапатано́са |
лапатано́саў |
| Д. |
лапатано́су |
лапатано́сам |
| В. |
лапатано́са |
лапатано́саў |
| Т. |
лапатано́сам |
лапатано́самі |
| М. |
лапатано́се |
лапатано́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лапатападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лапатападо́бны |
лапатападо́бная |
лапатападо́бнае |
лапатападо́бныя |
| Р. |
лапатападо́бнага |
лапатападо́бнай лапатападо́бнае |
лапатападо́бнага |
лапатападо́бных |
| Д. |
лапатападо́бнаму |
лапатападо́бнай |
лапатападо́бнаму |
лапатападо́бным |
| В. |
лапатападо́бны (неадуш.) лапатападо́бнага (адуш.) |
лапатападо́бную |
лапатападо́бнае |
лапатападо́бныя (неадуш.) лапатападо́бных (адуш.) |
| Т. |
лапатападо́бным |
лапатападо́бнай лапатападо́бнаю |
лапатападо́бным |
лапатападо́бнымі |
| М. |
лапатападо́бным |
лапатападо́бнай |
лапатападо́бным |
лапатападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
лапата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
лапачу́ |
лапо́чам |
| 2-я ас. |
лапо́чаш |
лапо́чаце |
| 3-я ас. |
лапо́ча |
лапо́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
лапата́ў |
лапата́лі |
| ж. |
лапата́ла |
| н. |
лапата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
лапачы́ |
лапачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
лапо́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.