кнігадрука́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігадрука́р |
кнігадрукары |
Р. |
кнігадрукара |
кнігадрукароў |
Д. |
кнігадрукару |
кнігадрукарам |
В. |
кнігадрукара |
кнігадрукароў |
Т. |
кнігадрукаром |
кнігадрукарамі |
М. |
кнігадрукару |
кнігадрукарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кнігае́д
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігае́д |
кнігае́ды |
Р. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
Д. |
кнігае́ду |
кнігае́дам |
В. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
Т. |
кнігае́дам |
кнігае́дамі |
М. |
кнігае́дзе |
кнігае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
кнігае́д
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігае́д |
кнігае́ды |
Р. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
Д. |
кнігае́ду |
кнігае́дам |
В. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
Т. |
кнігае́дам |
кнігае́дамі |
М. |
кнігае́дзе |
кнігае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
кнігае́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кнігае́дства |
Р. |
кнігае́дства |
Д. |
кнігае́дству |
В. |
кнігае́дства |
Т. |
кнігае́дствам |
М. |
кнігае́дстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
кнігазбо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігазбо́р |
кнігазбо́ры |
Р. |
кнігазбо́ру |
кнігазбо́раў |
Д. |
кнігазбо́ру |
кнігазбо́рам |
В. |
кнігазбо́р |
кнігазбо́ры |
Т. |
кнігазбо́рам |
кнігазбо́рамі |
М. |
кнігазбо́ры |
кнігазбо́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кнігазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігазна́вец |
кнігазна́ўцы |
Р. |
кнігазна́ўца |
кнігазна́ўцаў |
Д. |
кнігазна́ўцу |
кнігазна́ўцам |
В. |
кнігазна́ўца |
кнігазна́ўцаў |
Т. |
кнігазна́ўцам |
кнігазна́ўцамі |
М. |
кнігазна́ўцу |
кнігазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кнігазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кнігазна́ўства |
Р. |
кнігазна́ўства |
Д. |
кнігазна́ўству |
В. |
кнігазна́ўства |
Т. |
кнігазна́ўствам |
М. |
кнігазна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кнігазна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кнігазна́ўчы |
кнігазна́ўчая |
кнігазна́ўчае |
кнігазна́ўчыя |
Р. |
кнігазна́ўчага |
кнігазна́ўчай кнігазна́ўчае |
кнігазна́ўчага |
кнігазна́ўчых |
Д. |
кнігазна́ўчаму |
кнігазна́ўчай |
кнігазна́ўчаму |
кнігазна́ўчым |
В. |
кнігазна́ўчы (неадуш.) кнігазна́ўчага (адуш.) |
кнігазна́ўчую |
кнігазна́ўчае |
кнігазна́ўчыя (неадуш.) кнігазна́ўчых (адуш.) |
Т. |
кнігазна́ўчым |
кнігазна́ўчай кнігазна́ўчаю |
кнігазна́ўчым |
кнігазна́ўчымі |
М. |
кнігазна́ўчым |
кнігазна́ўчай |
кнігазна́ўчым |
кнігазна́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кнігалю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігалю́б |
кнігалю́бы |
Р. |
кнігалю́ба |
кнігалю́баў |
Д. |
кнігалю́бу |
кнігалю́бам |
В. |
кнігалю́ба |
кнігалю́баў |
Т. |
кнігалю́бам |
кнігалю́бамі |
М. |
кнігалю́бе |
кнігалю́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.