кнігадрука́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кнігадрука́р кнігадрукары
Р. кнігадрукара кнігадрукароў
Д. кнігадрукару кнігадрукарам
В. кнігадрукара кнігадрукароў
Т. кнігадрукаром кнігадрукарамі
М. кнігадрукару кнігадрукарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)