кво́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кво́хканне | |
кво́хкання | |
кво́хканню | |
кво́хканне | |
кво́хканнем | |
кво́хканні |
Крыніцы:
кво́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кво́хканне | |
кво́хкання | |
кво́хканню | |
кво́хканне | |
кво́хканнем | |
кво́хканні |
Крыніцы:
кво́хкат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кво́хкат | |
кво́хкату | |
кво́хкату | |
кво́хкат | |
кво́хкатам | |
кво́хкаце |
Крыніцы:
кво́хкаць
‘квактаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
кво́хкаю | кво́хкаем | |
кво́хкаеш | кво́хкаеце | |
кво́хкае | кво́хкаюць | |
Прошлы час | ||
кво́хкаў | кво́хкалі | |
кво́хкала | ||
кво́хкала | ||
Загадны лад | ||
кво́хкай | кво́хкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
кво́хкаючы |
Крыніцы:
кво́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кво́чка | кво́чкі | |
кво́чкі | кво́чак | |
кво́чцы | кво́чкам | |
кво́чку | кво́чак | |
кво́чкай кво́чкаю |
кво́чкамі | |
кво́чцы | кво́чках |
Крыніцы: