гнуццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гнуццё́ | |
гнуцця́ | |
гнуццю́ | |
гнуццё́ | |
гнуццём | |
гнуцці́ |
Крыніцы:
гнуццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гнуццё́ | |
гнуцця́ | |
гнуццю́ | |
гнуццё́ | |
гнуццём | |
гнуцці́ |
Крыніцы:
гну́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
гну́ | гнё́м | |
гне́ш | гняце́ | |
гне́ | гну́ць | |
Прошлы час | ||
гну́ў | гну́лі | |
гну́ла | ||
гну́ла | ||
Загадны лад | ||
гні́ | гні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
гнучы́ |
Крыніцы:
гну́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гну́шка | гну́шкі | |
гну́шкі | гну́шак | |
гну́шцы | гну́шкам | |
гну́шку | гну́шкі | |
гну́шкай гну́шкаю |
гну́шкамі | |
гну́шцы | гну́шках |
Крыніцы: