гва́знуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гва́знуся |
гва́знемся |
2-я ас. |
гва́знешся |
гва́знецеся |
3-я ас. |
гва́знецца |
гва́знуцца |
Прошлы час |
м. |
гва́знуўся |
гва́знуліся |
ж. |
гва́знулася |
н. |
гва́знулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
гва́зніся |
гва́зніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гва́знуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
гва́знуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гва́зну |
гва́знем |
2-я ас. |
гва́знеш |
гва́знеце |
3-я ас. |
гва́зне |
гва́знуць |
Прошлы час |
м. |
гва́знуў |
гва́знулі |
ж. |
гва́знула |
н. |
гва́знула |
Загадны лад |
2-я ас. |
гва́зні |
гва́зніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гва́знуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
гва́лт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гва́лт |
гва́лты |
Р. |
гва́лту |
гва́лтаў |
Д. |
гва́лту |
гва́лтам |
В. |
гва́лт |
гва́лты |
Т. |
гва́лтам |
гва́лтамі |
М. |
гва́лце |
гва́лтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гвалтава́нне |
гвалтава́нні |
Р. |
гвалтава́ння |
гвалтава́нняў |
Д. |
гвалтава́нню |
гвалтава́нням |
В. |
гвалтава́нне |
гвалтава́нні |
Т. |
гвалтава́ннем |
гвалтава́ннямі |
М. |
гвалтава́нні |
гвалтава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гвалту́ю |
гвалту́ем |
2-я ас. |
гвалту́еш |
гвалту́еце |
3-я ас. |
гвалту́е |
гвалту́юць |
Прошлы час |
м. |
гвалтава́ў |
гвалтава́лі |
ж. |
гвалтава́ла |
н. |
гвалтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гвалту́й |
гвалту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гвалту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гва́лтам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гва́лтам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гвалтаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гвалтаўні́к |
гвалтаўнікі́ |
Р. |
гвалтаўніка́ |
гвалтаўніко́ў |
Д. |
гвалтаўніку́ |
гвалтаўніка́м |
В. |
гвалтаўніка́ |
гвалтаўніко́ў |
Т. |
гвалтаўніко́м |
гвалтаўніка́мі |
М. |
гвалтаўніку́ |
гвалтаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалтаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гвалтаўні́ца |
гвалтаўні́цы |
Р. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́ц |
Д. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́цам |
В. |
гвалтаўні́цу |
гвалтаўні́ц |
Т. |
гвалтаўні́цай гвалтаўні́цаю |
гвалтаўні́цамі |
М. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гвалто́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гвалто́ўна |
гвалто́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гвалто́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гвалто́ўнасць |
Р. |
гвалто́ўнасці |
Д. |
гвалто́ўнасці |
В. |
гвалто́ўнасць |
Т. |
гвалто́ўнасцю |
М. |
гвалто́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.