гвалтаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гвалтаўні́к | гвалтаўнікі́ | |
| гвалтаўніка́ | гвалтаўніко́ў | |
| гвалтаўніку́ | гвалтаўніка́м | |
| гвалтаўніка́ | гвалтаўніко́ў | |
| гвалтаўніко́м | гвалтаўніка́мі | |
| гвалтаўніку́ | гвалтаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)