бяскве́ткава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бяскве́ткава |
- |
- |
бяскве́ткавы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бяскве́ткавы |
бяскве́ткавая |
бяскве́ткавае |
бяскве́ткавыя |
Р. |
бяскве́ткавага |
бяскве́ткавай бяскве́ткавае |
бяскве́ткавага |
бяскве́ткавых |
Д. |
бяскве́ткаваму |
бяскве́ткавай |
бяскве́ткаваму |
бяскве́ткавым |
В. |
бяскве́ткавы (неадуш.) бяскве́ткавага (адуш.) |
бяскве́ткавую |
бяскве́ткавае |
бяскве́ткавыя (неадуш.) бяскве́ткавых (адуш.) |
Т. |
бяскве́ткавым |
бяскве́ткавай бяскве́ткаваю |
бяскве́ткавым |
бяскве́ткавымі |
М. |
бяскве́ткавым |
бяскве́ткавай |
бяскве́ткавым |
бяскве́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
бяскве́ткавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
бяскве́ткавыя |
Р. |
бяскве́ткавых |
Д. |
бяскве́ткавым |
В. |
бяскве́ткавыя |
Т. |
бяскве́ткавымі |
М. |
бяскве́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бяскі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бяскі́ |
Р. |
Бяско́ў |
Д. |
Бяска́м |
В. |
Бяскі́ |
Т. |
Бяска́мі |
М. |
Бяска́х |