Баўтраме́і
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Баўтраме́і | |
| Баўтраме́яў | |
| Баўтраме́ям | |
| Баўтраме́і | |
| Баўтраме́ямі | |
| Баўтраме́ях |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннібаўту́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баўту́н | баўтуны́ | |
| баўтуна́ | баўтуно́ў | |
| баўтуну́ | баўтуна́м | |
| баўту́н | баўтуны́ | |
| баўтуно́м | баўтуна́мі | |
| баўтуне́ | баўтуна́х |
Крыніцы:
баўту́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| баўту́ха | |
| баўту́хі | |
| баўту́се | |
| баўту́ху | |
| баўту́хай баўту́хаю |
|
| баўту́се |
Крыніцы:
баўту́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| баўту́шка | |
| баўту́шкі | |
| баўту́шцы | |
| баўту́шку | |
| баўту́шкай баўту́шкаю |
|
| баўту́шцы |
Крыніцы:
баўты́х
выклічнік
Крыніцы:
Баўці́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Баўці́чы | |
| Баўці́ч Баўці́чаў |
|
| Баўці́чам | |
| Баўці́чы | |
| Баўці́чамі | |
| Баўці́чах |