баўту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баўту́н баўтуны́
Р. баўтуна́ баўтуно́ў
Д. баўтуну́ баўтуна́м
В. баўту́н баўтуны́
Т. баўтуно́м баўтуна́мі
М. баўтуне́ баўтуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)