Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

аарта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аарта́льны аарта́льная аарта́льнае аарта́льныя
Р. аарта́льнага аарта́льнай
аарта́льнае		 аарта́льнага аарта́льных
Д. аарта́льнаму аарта́льнай аарта́льнаму аарта́льным
В. аарта́льны (неадуш.)
аарта́льнага (адуш.)		 аарта́льную аарта́льнае аарта́льныя (неадуш.)
аарта́льных (адуш.)
Т. аарта́льным аарта́льнай
аарта́льнаю		 аарта́льным аарта́льнымі
М. аарта́льным аарта́льнай аарта́льным аарта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

аарты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аарты́т
Р. аарты́ту
Д. аарты́ту
В. аарты́т
Т. аарты́там
М. аарты́це

Крыніцы: piskunou2012.

аарысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аарысты́чны аарысты́чная аарысты́чнае аарысты́чныя
Р. аарысты́чнага аарысты́чнай
аарысты́чнае		 аарысты́чнага аарысты́чных
Д. аарысты́чнаму аарысты́чнай аарысты́чнаму аарысты́чным
В. аарысты́чны (неадуш.)
аарысты́чнага (адуш.)		 аарысты́чную аарысты́чнае аарысты́чныя (неадуш.)
аарысты́чных (адуш.)
Т. аарысты́чным аарысты́чнай
аарысты́чнаю		 аарысты́чным аарысты́чнымі
М. аарысты́чным аарысты́чнай аарысты́чным аарысты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ааспаро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ааспаро́з
Р. ааспаро́зу
Д. ааспаро́зу
В. ааспаро́з
Т. ааспаро́зам
М. ааспаро́зе

Крыніцы: piskunou2012.

ааспо́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ааспо́ра ааспо́ры
Р. ааспо́ры ааспо́р
Д. ааспо́ры ааспо́рам
В. ааспо́ру ааспо́ры
Т. ааспо́рай
ааспо́раю		 ааспо́рамі
М. ааспо́ры ааспо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аафары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аафары́т
Р. аафары́ту
Д. аафары́ту
В. аафары́т
Т. аафары́там
М. аафары́це

Крыніцы: piskunou2012.

аа́хенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аа́хенскі аа́хенская аа́хенскае аа́хенскія
Р. аа́хенскага аа́хенскай
аа́хенскае		 аа́хенскага аа́хенскіх
Д. аа́хенскаму аа́хенскай аа́хенскаму аа́хенскім
В. аа́хенскі (неадуш.)
аа́хенскага (адуш.)		 аа́хенскую аа́хенскае аа́хенскія (неадуш.)
аа́хенскіх (адуш.)
Т. аа́хенскім аа́хенскай
аа́хенскаю		 аа́хенскім аа́хенскімі
М. аа́хенскім аа́хенскай аа́хенскім аа́хенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

аацы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аацы́т
Р. аацы́та
Д. аацы́ту
В. аацы́т
Т. аацы́там
М. аацы́це

Крыніцы: piskunou2012.

а́б

прыназоўнік

Іншыя варыянты: аба.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аба

прыназоўнік

Іншыя варыянты: а́б.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.