аа́зісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аа́зісны |
аа́зісная |
аа́зіснае |
аа́зісныя |
Р. |
аа́зіснага |
аа́зіснай аа́зіснае |
аа́зіснага |
аа́зісных |
Д. |
аа́зіснаму |
аа́зіснай |
аа́зіснаму |
аа́зісным |
В. |
аа́зісны (неадуш.) аа́зіснага (адуш.) |
аа́зісную |
аа́зіснае |
аа́зісныя (неадуш.) аа́зісных (адуш.) |
Т. |
аа́зісным |
аа́зіснай аа́зіснаю |
аа́зісным |
аа́зіснымі |
М. |
аа́зісным |
аа́зіснай |
аа́зісным |
аа́зісных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аалагі́чны |
аалагі́чная |
аалагі́чнае |
аалагі́чныя |
Р. |
аалагі́чнага |
аалагі́чнай аалагі́чнае |
аалагі́чнага |
аалагі́чных |
Д. |
аалагі́чнаму |
аалагі́чнай |
аалагі́чнаму |
аалагі́чным |
В. |
аалагі́чны (неадуш.) аалагі́чнага (адуш.) |
аалагі́чную |
аалагі́чнае |
аалагі́чныя (неадуш.) аалагі́чных (адуш.) |
Т. |
аалагі́чным |
аалагі́чнай аалагі́чнаю |
аалагі́чным |
аалагі́чнымі |
М. |
аалагі́чным |
аалагі́чнай |
аалагі́чным |
аалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аалі́т
‘мінерал’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аалі́т |
аалі́ты |
Р. |
аалі́ту |
аалі́таў |
Д. |
аалі́ту |
аалі́там |
В. |
аалі́т |
аалі́ты |
Т. |
аалі́там |
аалі́тамі |
М. |
аалі́це |
аалі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аалі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аалі́тавы |
аалі́тавая |
аалі́тавае |
аалі́тавыя |
Р. |
аалі́тавага |
аалі́тавай аалі́тавае |
аалі́тавага |
аалі́тавых |
Д. |
аалі́таваму |
аалі́тавай |
аалі́таваму |
аалі́тавым |
В. |
аалі́тавы (неадуш.) аалі́тавага (адуш.) |
аалі́тавую |
аалі́тавае |
аалі́тавыя (неадуш.) аалі́тавых (адуш.) |
Т. |
аалі́тавым |
аалі́тавай аалі́таваю |
аалі́тавым |
аалі́тавымі |
М. |
аалі́тавым |
аалі́тавай |
аалі́тавым |
аалі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аало́гія |
Р. |
аало́гіі |
Д. |
аало́гіі |
В. |
аало́гію |
Т. |
аало́гіяй аало́гіяю |
М. |
аало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ааміцэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ааміцэ́т |
Р. |
ааміцэ́та |
Д. |
ааміцэ́ту |
В. |
ааміцэ́т |
Т. |
ааміцэ́там |
М. |
ааміцэ́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
АА́Н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
АА́Н |
Р. |
АА́Н |
Д. |
АА́Н |
В. |
АА́Н |
Т. |
АА́Н |
М. |
АА́Н |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аа́наўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аа́наўскі |
аа́наўская |
аа́наўскае |
аа́наўскія |
Р. |
аа́наўскага |
аа́наўскай аа́наўскае |
аа́наўскага |
аа́наўскіх |
Д. |
аа́наўскаму |
аа́наўскай |
аа́наўскаму |
аа́наўскім |
В. |
аа́наўскі (неадуш.) аа́наўскага (адуш.) |
аа́наўскую |
аа́наўскае |
аа́наўскія (неадуш.) аа́наўскіх (адуш.) |
Т. |
аа́наўскім |
аа́наўскай аа́наўскаю |
аа́наўскім |
аа́наўскімі |
М. |
аа́наўскім |
аа́наўскай |
аа́наўскім |
аа́наўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Ааро́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ааро́н |
Ааро́ны |
Р. |
Ааро́на |
Ааро́наў |
Д. |
Ааро́ну |
Ааро́нам |
В. |
Ааро́на |
Ааро́наў |
Т. |
Ааро́нам |
Ааро́намі |
М. |
Ааро́не |
Ааро́нах |