прыпы́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпы́лены |
прыпы́леная |
прыпы́ленае |
прыпы́леныя |
| Р. |
прыпы́ленага |
прыпы́ленай прыпы́ленае |
прыпы́ленага |
прыпы́леных |
| Д. |
прыпы́ленаму |
прыпы́ленай |
прыпы́ленаму |
прыпы́леным |
| В. |
прыпы́лены (неадуш.) прыпы́ленага (адуш.) |
прыпы́леную |
прыпы́ленае |
прыпы́леныя (неадуш.) прыпы́леных (адуш.) |
| Т. |
прыпы́леным |
прыпы́ленай прыпы́ленаю |
прыпы́леным |
прыпы́ленымі |
| М. |
прыпы́леным |
прыпы́ленай |
прыпы́леным |
прыпы́леных |
Кароткая форма: прыпы́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпылі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпылю́ся |
прыпы́лімся |
| 2-я ас. |
прыпы́лішся |
прыпы́ліцеся |
| 3-я ас. |
прыпы́ліцца |
прыпы́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпылі́ўся |
прыпылі́ліся |
| ж. |
прыпылі́лася |
| н. |
прыпылі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпылі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпылі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпылю́ |
прыпы́лім |
| 2-я ас. |
прыпы́ліш |
прыпы́ліце |
| 3-я ас. |
прыпы́ліць |
прыпы́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпылі́ў |
прыпылі́лі |
| ж. |
прыпылі́ла |
| н. |
прыпылі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпылі́ |
прыпылі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпылі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпы́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпы́льванне |
| Р. |
прыпы́львання |
| Д. |
прыпы́льванню |
| В. |
прыпы́льванне |
| Т. |
прыпы́льваннем |
| М. |
прыпы́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпы́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпы́льваюся |
прыпы́льваемся |
| 2-я ас. |
прыпы́льваешся |
прыпы́льваецеся |
| 3-я ас. |
прыпы́льваецца |
прыпы́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпы́льваўся |
прыпы́льваліся |
| ж. |
прыпы́львалася |
| н. |
прыпы́львалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпы́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпы́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпы́льваю |
прыпы́льваем |
| 2-я ас. |
прыпы́льваеш |
прыпы́льваеце |
| 3-я ас. |
прыпы́львае |
прыпы́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпы́льваў |
прыпы́львалі |
| ж. |
прыпы́львала |
| н. |
прыпы́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпы́львай |
прыпы́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпы́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпы́н |
прыпы́ны |
| Р. |
прыпы́ну |
прыпы́наў |
| Д. |
прыпы́ну |
прыпы́нам |
| В. |
прыпы́н |
прыпы́ны |
| Т. |
прыпы́нам |
прыпы́намі |
| М. |
прыпы́не |
прыпы́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпы́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпы́нак |
прыпы́нкі |
| Р. |
прыпы́нку |
прыпы́нкаў |
| Д. |
прыпы́нку |
прыпы́нкам |
| В. |
прыпы́нак |
прыпы́нкі |
| Т. |
прыпы́нкам |
прыпы́нкамі |
| М. |
прыпы́нку |
прыпы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпы́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпы́начны |
прыпы́начная |
прыпы́начнае |
прыпы́начныя |
| Р. |
прыпы́начнага |
прыпы́начнай прыпы́начнае |
прыпы́начнага |
прыпы́начных |
| Д. |
прыпы́начнаму |
прыпы́начнай |
прыпы́начнаму |
прыпы́начным |
| В. |
прыпы́начны (неадуш.) прыпы́начнага (адуш.) |
прыпы́начную |
прыпы́начнае |
прыпы́начныя (неадуш.) прыпы́начных (адуш.) |
| Т. |
прыпы́начным |
прыпы́начнай прыпы́начнаю |
прыпы́начным |
прыпы́начнымі |
| М. |
прыпы́начным |
прыпы́начнай |
прыпы́начным |
прыпы́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпыне́нне |
| Р. |
прыпыне́ння |
| Д. |
прыпыне́нню |
| В. |
прыпыне́нне |
| Т. |
прыпыне́ннем |
| М. |
прыпыне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.