прыпы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыпы́н | прыпы́ны | |
| прыпы́ну | прыпы́наў | |
| прыпы́ну | прыпы́нам | |
| прыпы́н | прыпы́ны | |
| прыпы́нам | прыпы́намі | |
| прыпы́не | прыпы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)