Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

марнасло́віць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марнасло́ўлю марнасло́вім
2-я ас. марнасло́віш марнасло́віце
3-я ас. марнасло́віць марнасло́вяць
Прошлы час
м. марнасло́віў марнасло́вілі
ж. марнасло́віла
н. марнасло́віла
Загадны лад
2-я ас. марнасло́ў марнасло́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марнасло́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

марнасло́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марнасло́ў марнасло́вы
Р. марнасло́ва марнасло́ваў
Д. марнасло́ву марнасло́вам
В. марнасло́ва марнасло́ваў
Т. марнасло́вам марнасло́вамі
М. марнасло́ве марнасло́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

марнасло́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марнасло́ўе
Р. марнасло́ўя
Д. марнасло́ўю
В. марнасло́ўе
Т. марнасло́ўем
М. марнасло́ўі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнасло́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марнасло́ўны марнасло́ўная марнасло́ўнае марнасло́ўныя
Р. марнасло́ўнага марнасло́ўнай
марнасло́ўнае		 марнасло́ўнага марнасло́ўных
Д. марнасло́ўнаму марнасло́ўнай марнасло́ўнаму марнасло́ўным
В. марнасло́ўны (неадуш.)
марнасло́ўнага (адуш.)		 марнасло́ўную марнасло́ўнае марнасло́ўныя (неадуш.)
марнасло́ўных (адуш.)
Т. марнасло́ўным марнасло́ўнай
марнасло́ўнаю		 марнасло́ўным марнасло́ўнымі
М. марнасло́ўным марнасло́ўнай марнасло́ўным марнасло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ма́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ма́рнасць
Р. ма́рнасці
Д. ма́рнасці
В. ма́рнасць
Т. ма́рнасцю
М. ма́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марнатра́вец марнатра́ўцы
Р. марнатра́ўца марнатра́ўцаў
Д. марнатра́ўцу марнатра́ўцам
В. марнатра́ўца марнатра́ўцаў
Т. марнатра́ўцам марнатра́ўцамі
М. марнатра́ўцу марнатра́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. марнатра́віцца марнатра́вяцца
Прошлы час
м. марнатра́віўся марнатра́віліся
ж. марнатра́вілася
н. марнатра́вілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

марнатра́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марнатра́ўлю марнатра́вім
2-я ас. марнатра́віш марнатра́віце
3-я ас. марнатра́віць марнатра́вяць
Прошлы час
м. марнатра́віў марнатра́вілі
ж. марнатра́віла
н. марнатра́віла
Загадны лад
2-я ас. марнатра́ў марнатра́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марнатра́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марнатра́ўка марнатра́ўкі
Р. марнатра́ўкі марнатра́вак
Д. марнатра́ўцы марнатра́ўкам
В. марнатра́ўку марнатра́вак
Т. марнатра́ўкай
марнатра́ўкаю		 марнатра́ўкамі
М. марнатра́ўцы марнатра́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
марнатра́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.