мармурава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мармуру́ю |
мармуру́ем |
| 2-я ас. |
мармуру́еш |
мармуру́еце |
| 3-я ас. |
мармуру́е |
мармуру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
мармурава́ў |
мармурава́лі |
| ж. |
мармурава́ла |
| н. |
мармурава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мармуру́й |
мармуру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
мармурава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мармура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мармура́цыя |
| Р. |
мармура́цыі |
| Д. |
мармура́цыі |
| В. |
мармура́цыю |
| Т. |
мармура́цыяй мармура́цыяю |
| М. |
мармура́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мармуро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мармуро́вы |
мармуро́вая |
мармуро́вае |
мармуро́выя |
| Р. |
мармуро́вага |
мармуро́вай мармуро́вае |
мармуро́вага |
мармуро́вых |
| Д. |
мармуро́ваму |
мармуро́вай |
мармуро́ваму |
мармуро́вым |
| В. |
мармуро́вы (неадуш.) мармуро́вага (адуш.) |
мармуро́вую |
мармуро́вае |
мармуро́выя (неадуш.) мармуро́вых (адуш.) |
| Т. |
мармуро́вым |
мармуро́вай мармуро́ваю |
мармуро́вым |
мармуро́вымі |
| М. |
мармуро́вым |
мармуро́вай |
мармуро́вым |
мармуро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мармуро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мармуро́ўшчык |
мармуро́ўшчыкі |
| Р. |
мармуро́ўшчыка |
мармуро́ўшчыкаў |
| Д. |
мармуро́ўшчыку |
мармуро́ўшчыкам |
| В. |
мармуро́ўшчыка |
мармуро́ўшчыкаў |
| Т. |
мармуро́ўшчыкам |
мармуро́ўшчыкамі |
| М. |
мармуро́ўшчыку |
мармуро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мармурызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мармурызава́ны |
мармурызава́ная |
мармурызава́нае |
мармурызава́ныя |
| Р. |
мармурызава́нага |
мармурызава́най мармурызава́нае |
мармурызава́нага |
мармурызава́ных |
| Д. |
мармурызава́наму |
мармурызава́най |
мармурызава́наму |
мармурызава́ным |
| В. |
мармурызава́ны (неадуш.) мармурызава́нага (адуш.) |
мармурызава́ную |
мармурызава́нае |
мармурызава́ныя (неадуш.) мармурызава́ных (адуш.) |
| Т. |
мармурызава́ным |
мармурызава́най мармурызава́наю |
мармурызава́ным |
мармурызава́нымі |
| М. |
мармурызава́ным |
мармурызава́най |
мармурызава́ным |
мармурызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
мармурызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мармурызава́ны |
мармурызава́ная |
мармурызава́нае |
мармурызава́ныя |
| Р. |
мармурызава́нага |
мармурызава́най мармурызава́нае |
мармурызава́нага |
мармурызава́ных |
| Д. |
мармурызава́наму |
мармурызава́най |
мармурызава́наму |
мармурызава́ным |
| В. |
мармурызава́ны (неадуш.) мармурызава́нага (адуш.) |
мармурызава́ную |
мармурызава́нае |
мармурызава́ныя (неадуш.) мармурызава́ных (адуш.) |
| Т. |
мармурызава́ным |
мармурызава́най мармурызава́наю |
мармурызава́ным |
мармурызава́нымі |
| М. |
мармурызава́ным |
мармурызава́най |
мармурызава́ным |
мармурызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.