прыпу́драны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпу́драны |
прыпу́драная |
прыпу́дранае |
прыпу́драныя |
| Р. |
прыпу́дранага |
прыпу́дранай прыпу́дранае |
прыпу́дранага |
прыпу́драных |
| Д. |
прыпу́дранаму |
прыпу́дранай |
прыпу́дранаму |
прыпу́драным |
| В. |
прыпу́драны (неадуш.) прыпу́дранага (адуш.) |
прыпу́драную |
прыпу́дранае |
прыпу́драныя (неадуш.) прыпу́драных (адуш.) |
| Т. |
прыпу́драным |
прыпу́дранай прыпу́дранаю |
прыпу́драным |
прыпу́дранымі |
| М. |
прыпу́драным |
прыпу́дранай |
прыпу́драным |
прыпу́драных |
Кароткая форма: прыпу́драна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпу́дрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпу́дрыванне |
| Р. |
прыпу́дрывання |
| Д. |
прыпу́дрыванню |
| В. |
прыпу́дрыванне |
| Т. |
прыпу́дрываннем |
| М. |
прыпу́дрыванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпу́дрывацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпу́дрываюся |
прыпу́дрываемся |
| 2-я ас. |
прыпу́дрываешся |
прыпу́дрываецеся |
| 3-я ас. |
прыпу́дрываецца |
прыпу́дрываюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпу́дрываўся |
прыпу́дрываліся |
| ж. |
прыпу́дрывалася |
| н. |
прыпу́дрывалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпу́дрывайся |
прыпу́дрывайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпу́дрываючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпу́дрываць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпу́дрываю |
прыпу́дрываем |
| 2-я ас. |
прыпу́дрываеш |
прыпу́дрываеце |
| 3-я ас. |
прыпу́дрывае |
прыпу́дрываюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпу́дрываў |
прыпу́дрывалі |
| ж. |
прыпу́дрывала |
| н. |
прыпу́дрывала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпу́дрывай |
прыпу́дрывайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпу́дрываючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпу́дрыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпу́друся |
прыпу́дрымся |
| 2-я ас. |
прыпу́дрышся |
прыпу́дрыцеся |
| 3-я ас. |
прыпу́дрыцца |
прыпу́драцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпу́дрыўся |
прыпу́дрыліся |
| ж. |
прыпу́дрылася |
| н. |
прыпу́дрылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпу́дрыся |
прыпу́дрыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпу́дрыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпу́дрыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпу́дру |
прыпу́дрым |
| 2-я ас. |
прыпу́дрыш |
прыпу́дрыце |
| 3-я ас. |
прыпу́дрыць |
прыпу́драць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпу́дрыў |
прыпу́дрылі |
| ж. |
прыпу́дрыла |
| н. |
прыпу́дрыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпу́дры |
прыпу́дрыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпу́дрыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпужа́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпужа́ны |
прыпужа́ная |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя |
| Р. |
прыпужа́нага |
прыпужа́най прыпужа́нае |
прыпужа́нага |
прыпужа́ных |
| Д. |
прыпужа́наму |
прыпужа́най |
прыпужа́наму |
прыпужа́ным |
| В. |
прыпужа́ны (неадуш.) прыпужа́нага (адуш.) |
прыпужа́ную |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя (неадуш.) прыпужа́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най прыпужа́наю |
прыпужа́ным |
прыпужа́нымі |
| М. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най |
прыпужа́ным |
прыпужа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпужа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпужа́ны |
прыпужа́ная |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя |
| Р. |
прыпужа́нага |
прыпужа́най прыпужа́нае |
прыпужа́нага |
прыпужа́ных |
| Д. |
прыпужа́наму |
прыпужа́най |
прыпужа́наму |
прыпужа́ным |
| В. |
прыпужа́ны (неадуш.) прыпужа́нага (адуш.) |
прыпужа́ную |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя (неадуш.) прыпужа́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най прыпужа́наю |
прыпужа́ным |
прыпужа́нымі |
| М. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най |
прыпужа́ным |
прыпужа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпужа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпужа́ны |
прыпужа́ная |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя |
| Р. |
прыпужа́нага |
прыпужа́най прыпужа́нае |
прыпужа́нага |
прыпужа́ных |
| Д. |
прыпужа́наму |
прыпужа́най |
прыпужа́наму |
прыпужа́ным |
| В. |
прыпужа́ны (неадуш.) прыпужа́нага (адуш.) |
прыпужа́ную |
прыпужа́нае |
прыпужа́ныя (неадуш.) прыпужа́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най прыпужа́наю |
прыпужа́ным |
прыпужа́нымі |
| М. |
прыпужа́ным |
прыпужа́най |
прыпужа́ным |
прыпужа́ных |
Кароткая форма: прыпужа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпужа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпужа́ю |
прыпужа́ем |
| 2-я ас. |
прыпужа́еш |
прыпужа́еце |
| 3-я ас. |
прыпужа́е |
прыпужа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпужа́ў |
прыпужа́лі |
| ж. |
прыпужа́ла |
| н. |
прыпужа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпужа́й |
прыпужа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпужа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.