прыпужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпужа́ю прыпужа́ем
2-я ас. прыпужа́еш прыпужа́еце
3-я ас. прыпужа́е прыпужа́юць
Прошлы час
м. прыпужа́ў прыпужа́лі
ж. прыпужа́ла
н. прыпужа́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпужа́й прыпужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)