сталяні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сталяні́ца |
сталяні́цы |
Р. |
сталяні́цы |
сталяні́ц |
Д. |
сталяні́цы |
сталяні́цам |
В. |
сталяні́цу |
сталяні́цы |
Т. |
сталяні́цай сталяні́цаю |
сталяні́цамі |
М. |
сталяні́цы |
сталяні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сталя́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сталя́р |
сталяры́ |
Р. |
сталяра́ |
сталяро́ў |
Д. |
сталяру́ |
сталяра́м |
В. |
сталяра́ |
сталяро́ў |
Т. |
сталяро́м |
сталяра́мі |
М. |
сталяру́ |
сталяра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сталярава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сталярава́нне |
Р. |
сталярава́ння |
Д. |
сталярава́нню |
В. |
сталярава́нне |
Т. |
сталярава́ннем |
М. |
сталярава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сталярава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сталяру́ю |
сталяру́ем |
2-я ас. |
сталяру́еш |
сталяру́еце |
3-я ас. |
сталяру́е |
сталяру́юць |
Прошлы час |
м. |
сталярава́ў |
сталярава́лі |
ж. |
сталярава́ла |
н. |
сталярава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сталяру́й |
сталяру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сталяру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сталя́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сталя́рка |
Р. |
сталя́ркі |
Д. |
сталя́рцы |
В. |
сталя́рку |
Т. |
сталя́ркай сталя́ркаю |
М. |
сталя́рцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сталя́рнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сталя́рнічанне |
Р. |
сталя́рнічання |
Д. |
сталя́рнічанню |
В. |
сталя́рнічанне |
Т. |
сталя́рнічаннем |
М. |
сталя́рнічанні |
Крыніцы:
piskunou2012.