сталярава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сталяру́ю сталяру́ем
2-я ас. сталяру́еш сталяру́еце
3-я ас. сталяру́е сталяру́юць
Прошлы час
м. сталярава́ў сталярава́лі
ж. сталярава́ла
н. сталярава́ла
Загадны лад
2-я ас. сталяру́й сталяру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сталяру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)