Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

спры́нклер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	спры́нклер	спры́нклеры
Р.	спры́нклера	спры́нклераў
Д.	спры́нклеру	спры́нклерам
В.	спры́нклер	спры́нклеры
Т.	спры́нклерам	спры́нклерамі
М.	спры́нклеры	спры́нклерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спры́нклерны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спры́нклерны	спры́нклерная	спры́нклернае	спры́нклерныя
Р.	спры́нклернага	спры́нклернай спры́нклернае	спры́нклернага	спры́нклерных
Д.	спры́нклернаму	спры́нклернай	спры́нклернаму	спры́нклерным
В.	спры́нклерны (неадуш.) спры́нклернага (адуш.)	спры́нклерную	спры́нклернае	спры́нклерныя (неадуш.) спры́нклерных (адуш.)
Т.	спры́нклерным	спры́нклернай спры́нклернаю	спры́нклерным	спры́нклернымі
М.	спры́нклерным	спры́нклернай	спры́нклерным	спры́нклерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спры́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	спры́нт
Р.	спры́нту
Д.	спры́нту
В.	спры́нт
Т.	спры́нтам
М.	спры́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спры́нтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	спры́нтар	спры́нтары
Р.	спры́нтара	спры́нтараў
Д.	спры́нтару	спры́нтарам
В.	спры́нтара	спры́нтараў
Т.	спры́нтарам	спры́нтарамі
М.	спры́нтару	спры́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

спры́нтарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спры́нтарскі	спры́нтарская	спры́нтарскае	спры́нтарскія
Р.	спры́нтарскага	спры́нтарскай спры́нтарскае	спры́нтарскага	спры́нтарскіх
Д.	спры́нтарскаму	спры́нтарскай	спры́нтарскаму	спры́нтарскім
В.	спры́нтарскі (неадуш.) спры́нтарскага (адуш.)	спры́нтарскую	спры́нтарскае	спры́нтарскія (неадуш.) спры́нтарскіх (адуш.)
Т.	спры́нтарскім	спры́нтарскай спры́нтарскаю	спры́нтарскім	спры́нтарскімі
М.	спры́нтарскім	спры́нтарскай	спры́нтарскім	спры́нтарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спрынцава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрынцава́льны	спрынцава́льная	спрынцава́льнае	спрынцава́льныя
Р.	спрынцава́льнага	спрынцава́льнай спрынцава́льнае	спрынцава́льнага	спрынцава́льных
Д.	спрынцава́льнаму	спрынцава́льнай	спрынцава́льнаму	спрынцава́льным
В.	спрынцава́льны (неадуш.) спрынцава́льнага (адуш.)	спрынцава́льную	спрынцава́льнае	спрынцава́льныя (неадуш.) спрынцава́льных (адуш.)
Т.	спрынцава́льным	спрынцава́льнай спрынцава́льнаю	спрынцава́льным	спрынцава́льнымі
М.	спрынцава́льным	спрынцава́льнай	спрынцава́льным	спрынцава́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

спрынцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	спрынцава́нне
Р.	спрынцава́ння
Д.	спрынцава́нню
В.	спрынцава́нне
Т.	спрынцава́ннем
М.	спрынцава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрынцава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрынцава́ны	спрынцава́ная	спрынцава́нае	спрынцава́ныя
Р.	спрынцава́нага	спрынцава́най спрынцава́нае	спрынцава́нага	спрынцава́ных
Д.	спрынцава́наму	спрынцава́най	спрынцава́наму	спрынцава́ным
В.	спрынцава́ны (неадуш.) спрынцава́нага (адуш.)	спрынцава́ную	спрынцава́нае	спрынцава́ныя (неадуш.) спрынцава́ных (адуш.)
Т.	спрынцава́ным	спрынцава́най спрынцава́наю	спрынцава́ным	спрынцава́нымі
М.	спрынцава́ным	спрынцава́най	спрынцава́ным	спрынцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

спрынцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрынцава́ны	спрынцава́ная	спрынцава́нае	спрынцава́ныя
Р.	спрынцава́нага	спрынцава́най спрынцава́нае	спрынцава́нага	спрынцава́ных
Д.	спрынцава́наму	спрынцава́най	спрынцава́наму	спрынцава́ным
В.	спрынцава́ны (неадуш.) спрынцава́нага (адуш.)	спрынцава́ную	спрынцава́нае	спрынцава́ныя (неадуш.) спрынцава́ных (адуш.)
Т.	спрынцава́ным	спрынцава́най спрынцава́наю	спрынцава́ным	спрынцава́нымі
М.	спрынцава́ным	спрынцава́най	спрынцава́ным	спрынцава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрынцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрынцава́ны	спрынцава́ная	спрынцава́нае	спрынцава́ныя
Р.	спрынцава́нага	спрынцава́най спрынцава́нае	спрынцава́нага	спрынцава́ных
Д.	спрынцава́наму	спрынцава́най	спрынцава́наму	спрынцава́ным
В.	спрынцава́ны (неадуш.) спрынцава́нага (адуш.)	спрынцава́ную	спрынцава́нае	спрынцава́ныя (неадуш.) спрынцава́ных (адуш.)
Т.	спрынцава́ным	спрынцава́най спрынцава́наю	спрынцава́ным	спрынцава́нымі
М.	спрынцава́ным	спрынцава́най	спрынцава́ным	спрынцава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)