верхагля́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верхагля́дка |
верхагля́дкі |
| Р. |
верхагля́дкі |
верхагля́дак |
| Д. |
верхагля́дцы |
верхагля́дкам |
| В. |
верхагля́дку |
верхагля́дак |
| Т. |
верхагля́дкай верхагля́дкаю |
верхагля́дкамі |
| М. |
верхагля́дцы |
верхагля́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верхагля́днічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
верхагля́днічаю |
верхагля́днічаем |
| 2-я ас. |
верхагля́днічаеш |
верхагля́днічаеце |
| 3-я ас. |
верхагля́днічае |
верхагля́днічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
верхагля́днічаў |
верхагля́днічалі |
| ж. |
верхагля́днічала |
| н. |
верхагля́днічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
верхагля́днічай |
верхагля́днічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
верхагля́днічаючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
верхагля́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
верхагля́дства |
| Р. |
верхагля́дства |
| Д. |
верхагля́дству |
| В. |
верхагля́дства |
| Т. |
верхагля́дствам |
| М. |
верхагля́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верхакве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
верхакве́тны |
верхакве́тная |
верхакве́тнае |
верхакве́тныя |
| Р. |
верхакве́тнага |
верхакве́тнай верхакве́тнае |
верхакве́тнага |
верхакве́тных |
| Д. |
верхакве́тнаму |
верхакве́тнай |
верхакве́тнаму |
верхакве́тным |
| В. |
верхакве́тны (неадуш.) |
верхакве́тную |
верхакве́тнае |
верхакве́тныя (неадуш.) |
| Т. |
верхакве́тным |
верхакве́тнай верхакве́тнаю |
верхакве́тным |
верхакве́тнымі |
| М. |
верхакве́тным |
верхакве́тнай |
верхакве́тным |
верхакве́тных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
верхакве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
верхакве́тныя |
| Р. |
верхакве́тных |
| Д. |
верхакве́тным |
| В. |
верхакве́тныя |
| Т. |
верхакве́тнымі |
| М. |
верхакве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
верхала́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верхала́з |
верхала́зы |
| Р. |
верхала́за |
верхала́заў |
| Д. |
верхала́зу |
верхала́зам |
| В. |
верхала́за |
верхала́заў |
| Т. |
верхала́зам |
верхала́замі |
| М. |
верхала́зе |
верхала́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верхала́зка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верхала́зка |
верхала́зкі |
| Р. |
верхала́зкі |
верхала́зак |
| Д. |
верхала́зцы |
верхала́зкам |
| В. |
верхала́зку |
верхала́зак |
| Т. |
верхала́зкай верхала́зкаю |
верхала́зкамі |
| М. |
верхала́зцы |
верхала́зках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
верхала́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
верхала́зны |
верхала́зная |
верхала́знае |
верхала́зныя |
| Р. |
верхала́знага |
верхала́знай верхала́знае |
верхала́знага |
верхала́зных |
| Д. |
верхала́знаму |
верхала́знай |
верхала́знаму |
верхала́зным |
| В. |
верхала́зны (неадуш.) верхала́знага (адуш.) |
верхала́зную |
верхала́знае |
верхала́зныя (неадуш.) верхала́зных (адуш.) |
| Т. |
верхала́зным |
верхала́знай верхала́знаю |
верхала́зным |
верхала́знымі |
| М. |
верхала́зным |
верхала́знай |
верхала́зным |
верхала́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Верхале́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Верхале́ссе |
| Р. |
Верхале́сся |
| Д. |
Верхале́ссю |
| В. |
Верхале́ссе |
| Т. |
Верхале́ссем |
| М. |
Верхале́ссі |