марко́ўнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марко́ўнікавы |
марко́ўнікавая |
марко́ўнікавае |
марко́ўнікавыя |
| Р. |
марко́ўнікавага |
марко́ўнікавай
марко́ўнікавае |
марко́ўнікавага |
марко́ўнікавых |
| Д. |
марко́ўнікаваму |
марко́ўнікавай |
марко́ўнікаваму |
марко́ўнікавым |
| В. |
марко́ўнікавы (неадуш.)
марко́ўнікавага (адуш.) |
марко́ўнікавую |
марко́ўнікавае |
марко́ўнікавыя (неадуш.)
марко́ўнікавых (адуш.) |
| Т. |
марко́ўнікавым |
марко́ўнікавай
марко́ўнікаваю |
марко́ўнікавым |
марко́ўнікавымі |
| М. |
марко́ўнікавым |
марко́ўнікавай |
марко́ўнікавым |
марко́ўнікавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
марко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марко́ўны |
марко́ўная |
марко́ўнае |
марко́ўныя |
| Р. |
марко́ўнага |
марко́ўнай
марко́ўнае |
марко́ўнага |
марко́ўных |
| Д. |
марко́ўнаму |
марко́ўнай |
марко́ўнаму |
марко́ўным |
| В. |
марко́ўны (неадуш.)
марко́ўнага (адуш.) |
марко́ўную |
марко́ўнае |
марко́ўныя (неадуш.)
марко́ўных (адуш.) |
| Т. |
марко́ўным |
марко́ўнай
марко́ўнаю |
марко́ўным |
марко́ўнымі |
| М. |
марко́ўным |
марко́ўнай |
марко́ўным |
марко́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Марко́ўскае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Марко́ўскае |
| Р. |
Марко́ўскага |
| Д. |
Марко́ўскаму |
| В. |
Марко́ўскае |
| Т. |
Марко́ўскім |
| М. |
Марко́ўскім |
Марко́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марко́ўцы |
| Р. |
Марко́ўцаў |
| Д. |
Марко́ўцам |
| В. |
Марко́ўцы |
| Т. |
Марко́ўцамі |
| М. |
Марко́ўцах |
марко́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марко́цік |
марко́цікі |
| Р. |
марко́ціка |
марко́цікаў |
| Д. |
марко́ціку |
марко́цікам |
| В. |
марко́ціка |
марко́цікаў |
| Т. |
марко́цікам |
марко́цікамі |
| М. |
марко́ціку |
марко́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
марко́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марко́чуся |
марко́цімся |
| 2-я ас. |
марко́цішся |
марко́ціцеся |
| 3-я ас. |
марко́ціцца |
марко́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
марко́ціўся |
марко́ціліся |
| ж. |
марко́цілася |
| н. |
марко́цілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
марко́цься |
марко́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
марко́цячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марко́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марко́чу |
марко́цім |
| 2-я ас. |
марко́ціш |
марко́ціце |
| 3-я ас. |
марко́ціць |
марко́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
марко́ціў |
марко́цілі |
| ж. |
марко́ціла |
| н. |
марко́ціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
марко́ць |
марко́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
марко́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
марко́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марко́цце |
| Р. |
марко́цця |
| Д. |
марко́ццю |
| В. |
марко́цце |
| Т. |
марко́ццем |
| М. |
марко́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ма́ркс
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ма́ркс |
| Р. |
Маркса |
| Д. |
Марксу |
| В. |
Маркса |
| Т. |
Марксам |
| М. |
Марксу
Марксе |