Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прамарнава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прамарну́юся	прамарну́емся
2-я ас.	прамарну́ешся	прамарну́ецеся
3-я ас.	прамарну́ецца	прамарну́юцца
Прошлы час
м.	прамарнава́ўся	прамарнава́ліся
ж.	прамарнава́лася
н.	прамарнава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	прамарнава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прамарну́ю	прамарну́ем
2-я ас.	прамарну́еш	прамарну́еце
3-я ас.	прамарну́е	прамарну́юць
Прошлы час
м.	прамарнава́ў	прамарнава́лі
ж.	прамарнава́ла
н.	прамарнава́ла
Загадны лад
2-я ас.	прамарну́й	прамарну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прамарнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарнатра́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прамарнатра́ўлю	прамарнатра́вім
2-я ас.	прамарнатра́віш	прамарнатра́віце
3-я ас.	прамарнатра́віць	прамарнатра́вяць
Прошлы час
м.	прамарнатра́віў	прамарнатра́вілі
ж.	прамарнатра́віла
н.	прамарнатра́віла
Загадны лад
2-я ас.	прамарнатра́ў	прамарнатра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прамарнатра́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарнатра́ўлены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамарнатра́ўлены	прамарнатра́ўленая	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя
Р.	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленых
Д.	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленым
В.	прамарнатра́ўлены (неадуш.) прамарнатра́ўленага (адуш.)	прамарнатра́ўленую	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя (неадуш.) прамарнатра́ўленых (адуш.)
Т.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленаю	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленымі
М.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарнатра́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамарнатра́ўлены	прамарнатра́ўленая	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя
Р.	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленых
Д.	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленым
В.	прамарнатра́ўлены (неадуш.) прамарнатра́ўленага (адуш.)	прамарнатра́ўленую	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя (неадуш.) прамарнатра́ўленых (адуш.)
Т.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленаю	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленымі
М.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарнатра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамарнатра́ўлены	прамарнатра́ўленая	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя
Р.	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленага	прамарнатра́ўленых
Д.	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленаму	прамарнатра́ўленым
В.	прамарнатра́ўлены (неадуш.) прамарнатра́ўленага (адуш.)	прамарнатра́ўленую	прамарнатра́ўленае	прамарнатра́ўленыя (неадуш.) прамарнатра́ўленых (адуш.)
Т.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай прамарнатра́ўленаю	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленымі
М.	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленай	прамарнатра́ўленым	прамарнатра́ўленых

Кароткая форма: прамарнатра́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамарне́ць

‘згібець, заняпасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прамарне́ю	прамарне́ем
2-я ас.	прамарне́еш	прамарне́еце
3-я ас.	прамарне́е	прамарне́юць
Прошлы час
м.	прамарне́ў	прамарне́лі
ж.	прамарне́ла
н.	прамарне́ла
Загадны лад
2-я ас.	прамарне́й	прамарне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прамарне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прамаро́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамаро́жаны	прамаро́жаная	прамаро́жанае	прамаро́жаныя
Р.	прамаро́жанага	прамаро́жанай прамаро́жанае	прамаро́жанага	прамаро́жаных
Д.	прамаро́жанаму	прамаро́жанай	прамаро́жанаму	прамаро́жаным
В.	прамаро́жаны (неадуш.) прамаро́жанага (адуш.)	прамаро́жаную	прамаро́жанае	прамаро́жаныя (неадуш.) прамаро́жаных (адуш.)
Т.	прамаро́жаным	прамаро́жанай прамаро́жанаю	прамаро́жаным	прамаро́жанымі
М.	прамаро́жаным	прамаро́жанай	прамаро́жаным	прамаро́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамаро́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамаро́жаны	прамаро́жаная	прамаро́жанае	прамаро́жаныя
Р.	прамаро́жанага	прамаро́жанай прамаро́жанае	прамаро́жанага	прамаро́жаных
Д.	прамаро́жанаму	прамаро́жанай	прамаро́жанаму	прамаро́жаным
В.	прамаро́жаны (неадуш.) прамаро́жанага (адуш.)	прамаро́жаную	прамаро́жанае	прамаро́жаныя (неадуш.) прамаро́жаных (адуш.)
Т.	прамаро́жаным	прамаро́жанай прамаро́жанаю	прамаро́жаным	прамаро́жанымі
М.	прамаро́жаным	прамаро́жанай	прамаро́жаным	прамаро́жаных

Кароткая форма: прамаро́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамаро́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	прамаро́жванне
Р.	прамаро́жвання
Д.	прамаро́жванню
В.	прамаро́жванне
Т.	прамаро́жваннем
М.	прамаро́жванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)