гвалтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гвалту́ю |
гвалту́ем |
| 2-я ас. |
гвалту́еш |
гвалту́еце |
| 3-я ас. |
гвалту́е |
гвалту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гвалтава́ў |
гвалтава́лі |
| ж. |
гвалтава́ла |
| н. |
гвалтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гвалту́й |
гвалту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гвалту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гва́лтам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гва́лтам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гвалтаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гвалтаўні́к |
гвалтаўнікі́ |
| Р. |
гвалтаўніка́ |
гвалтаўніко́ў |
| Д. |
гвалтаўніку́ |
гвалтаўніка́м |
| В. |
гвалтаўніка́ |
гвалтаўніко́ў |
| Т. |
гвалтаўніко́м |
гвалтаўніка́мі |
| М. |
гвалтаўніку́ |
гвалтаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалтаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гвалтаўні́ца |
гвалтаўні́цы |
| Р. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́ц |
| Д. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́цам |
| В. |
гвалтаўні́цу |
гвалтаўні́ц |
| Т. |
гвалтаўні́цай гвалтаўні́цаю |
гвалтаўні́цамі |
| М. |
гвалтаўні́цы |
гвалтаўні́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гвалто́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гвалто́ўна |
гвалто́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гвалто́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гвалто́ўнасць |
| Р. |
гвалто́ўнасці |
| Д. |
гвалто́ўнасці |
| В. |
гвалто́ўнасць |
| Т. |
гвалто́ўнасцю |
| М. |
гвалто́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалто́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гвалто́ўнік |
гвалто́ўнікі |
| Р. |
гвалто́ўніка |
гвалто́ўнікаў |
| Д. |
гвалто́ўніку |
гвалто́ўнікам |
| В. |
гвалто́ўніка |
гвалто́ўнікаў |
| Т. |
гвалто́ўнікам |
гвалто́ўнікамі |
| М. |
гвалто́ўніку |
гвалто́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гвалто́ўнік
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гвалто́ўнік |
| Р. |
Гвалто́ўніка |
| Д. |
Гвалто́ўніку |
| В. |
Гвалто́ўнік |
| Т. |
Гвалто́ўнікам |
| М. |
Гвалто́ўніку |
гвалто́ўніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гвалто́ўніцкі |
гвалто́ўніцкая |
гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкія |
| Р. |
гвалто́ўніцкага |
гвалто́ўніцкай гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкага |
гвалто́ўніцкіх |
| Д. |
гвалто́ўніцкаму |
гвалто́ўніцкай |
гвалто́ўніцкаму |
гвалто́ўніцкім |
| В. |
гвалто́ўніцкі (неадуш.) гвалто́ўніцкага (адуш.) |
гвалто́ўніцкую |
гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкія (неадуш.) гвалто́ўніцкіх (адуш.) |
| Т. |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкай гвалто́ўніцкаю |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкімі |
| М. |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкай |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалто́ўніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гвалто́ўніцтва |
| Р. |
гвалто́ўніцтва |
| Д. |
гвалто́ўніцтву |
| В. |
гвалто́ўніцтва |
| Т. |
гвалто́ўніцтвам |
| М. |
гвалто́ўніцтве |
Крыніцы:
tsbm1984.