Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

ірва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ірва́нне
Р. ірва́ння
Д. ірва́нню
В. ірва́нне
Т. ірва́ннем
М. ірва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ірвану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ірвану́ся ірванё́мся
2-я ас. ірване́шся ірваняце́ся
3-я ас. ірване́цца ірвану́цца
Прошлы час
м. ірвану́ўся ірвану́ліся
ж. ірвану́лася
н. ірвану́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час ірвану́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірвану́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ірвану́ ірванё́м
2-я ас. ірване́ш ірваняце́
3-я ас. ірване́ ірвану́ць
Прошлы час
м. ірвану́ў ірвану́лі
ж. ірвану́ла
н. ірвану́ла
Загадны лад
2-я ас. ірвані́ ірвані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ірвану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірва́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірва́ны ірва́ная ірва́нае ірва́ныя
Р. ірва́нага ірва́най
ірва́нае		 ірва́нага ірва́ных
Д. ірва́наму ірва́най ірва́наму ірва́ным
В. ірва́ны (неадуш.)
ірва́нага (адуш.)		 ірва́ную ірва́нае ірва́ныя (неадуш.)
ірва́ных (адуш.)
Т. ірва́ным ірва́най
ірва́наю		 ірва́ным ірва́нымі
М. ірва́ным ірва́най ірва́ным ірва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ірва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірва́ны ірва́ная ірва́нае ірва́ныя
Р. ірва́нага ірва́най
ірва́нае		 ірва́нага ірва́ных
Д. ірва́наму ірва́най ірва́наму ірва́ным
В. ірва́ны (неадуш.)
ірва́нага (адуш.)		 ірва́ную ірва́нае ірва́ныя (неадуш.)
ірва́ных (адуш.)
Т. ірва́ным ірва́най
ірва́наю		 ірва́ным ірва́нымі
М. ірва́ным ірва́най ірва́ным ірва́ных

Кароткая форма: ірва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірва́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ірва́нь
Р. ірва́ні
Д. ірва́ні
В. ірва́нь
Т. ірва́нню
М. ірва́ні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ірва́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірва́цкі ірва́цкая ірва́цкае ірва́цкія
Р. ірва́цкага ірва́цкай
ірва́цкае		 ірва́цкага ірва́цкіх
Д. ірва́цкаму ірва́цкай ірва́цкаму ірва́цкім
В. ірва́цкі (неадуш.)
ірва́цкага (адуш.)		 ірва́цкую ірва́цкае ірва́цкія (неадуш.)
ірва́цкіх (адуш.)
Т. ірва́цкім ірва́цкай
ірва́цкаю		 ірва́цкім ірва́цкімі
М. ірва́цкім ірва́цкай ірва́цкім ірва́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ірва́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ірва́цтва
Р. ірва́цтва
Д. ірва́цтву
В. ірва́цтва
Т. ірва́цтвам
М. ірва́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

ірва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірву́ся ірвё́мся
2-я ас. ірве́шся ірвяце́ся
3-я ас. ірве́цца ірву́цца
Прошлы час
м. ірва́ўся ірва́ліся
ж. ірва́лася
н. ірва́лася
Загадны лад
2-я ас. ірві́ся ірві́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірвучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірву́ ірвё́м
2-я ас. ірве́ш ірвяце́
3-я ас. ірве́ ірву́ць
Прошлы час
м. ірва́ў ірва́лі
ж. ірва́ла
н. ірва́ла
Загадны лад
2-я ас. ірві́ ірві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірвучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.