Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Цярэ́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цярэ́нічы
Р. Цярэ́ніч
Цярэ́нічаў
Д. Цярэ́нічам
В. Цярэ́нічы
Т. Цярэ́нічамі
М. Цярэ́нічах

Цярэ́сіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цярэ́сіна
Р. Цярэ́сіна
Д. Цярэ́сіну
В. Цярэ́сіна
Т. Цярэ́сінам
М. Цярэ́сіне

Цярэ́сіны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цярэ́сіны
Р. Цярэ́сін
Цярэ́сінаў
Д. Цярэ́сінам
В. Цярэ́сіны
Т. Цярэ́сінамі
М. Цярэ́сінах

цярэ́спале

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
цярэ́спале - -

Крыніцы: piskunou2012.

цярэ́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цярэ́шка цярэ́шкі
Р. цярэ́шкі цярэ́шак
Д. цярэ́шцы цярэ́шкам
В. цярэ́шку цярэ́шак
Т. цярэ́шкай
цярэ́шкаю
цярэ́шкамі
М. цярэ́шцы цярэ́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Цярэ́шкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цярэ́шкава
Р. Цярэ́шкава
Д. Цярэ́шкаву
В. Цярэ́шкава
Т. Цярэ́шкавам
М. Цярэ́шкаве

цярэ́шкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярэ́шкавіцкі цярэ́шкавіцкая цярэ́шкавіцкае цярэ́шкавіцкія
Р. цярэ́шкавіцкага цярэ́шкавіцкай
цярэ́шкавіцкае
цярэ́шкавіцкага цярэ́шкавіцкіх
Д. цярэ́шкавіцкаму цярэ́шкавіцкай цярэ́шкавіцкаму цярэ́шкавіцкім
В. цярэ́шкавіцкі (неадуш.)
цярэ́шкавіцкага (адуш.)
цярэ́шкавіцкую цярэ́шкавіцкае цярэ́шкавіцкія (неадуш.)
цярэ́шкавіцкіх (адуш.)
Т. цярэ́шкавіцкім цярэ́шкавіцкай
цярэ́шкавіцкаю
цярэ́шкавіцкім цярэ́шкавіцкімі
М. цярэ́шкавіцкім цярэ́шкавіцкай цярэ́шкавіцкім цярэ́шкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Цярэ́шкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цярэ́шкавічы
Р. Цярэ́шкавіч
Цярэ́шкавічаў
Д. Цярэ́шкавічам
В. Цярэ́шкавічы
Т. Цярэ́шкавічамі
М. Цярэ́шкавічах

Цярэ́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цярэ́шкі
Р. Цярэ́шак
Цярэ́шкаў
Д. Цярэ́шкам
В. Цярэ́шкі
Т. Цярэ́шкамі
М. Цярэ́шках

цяса́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяса́к цесакі́
Р. цесака́ цесако́ў
Д. цесаку́ цесака́м
В. цяса́к цесакі́
Т. цесако́м цесака́мі
М. цесаку́ цесака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.