Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

маркі́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маркі́з маркі́зы
Р. маркі́за маркі́заў
Д. маркі́зу маркі́зам
В. маркі́за маркі́заў
Т. маркі́зам маркі́замі
М. маркі́зе маркі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маркі́за

‘жонка або дачка маркіза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маркі́за маркі́зы
Р. маркі́зы маркі́з
Д. маркі́зе маркі́зам
В. маркі́зу маркі́з
Т. маркі́зай
маркі́заю
маркі́замі
М. маркі́зе маркі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

маркі́за

‘навес над акном, дзвярыма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маркі́за маркі́зы
Р. маркі́зы маркі́з
Д. маркі́зе маркі́зам
В. маркі́зу маркі́зы
Т. маркі́зай
маркі́заю
маркі́замі
М. маркі́зе маркі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

маркізе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маркізе́т
Р. маркізе́ту
Д. маркізе́ту
В. маркізе́т
Т. маркізе́там
М. маркізе́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маркізе́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маркізе́тавы маркізе́тавая маркізе́тавае маркізе́тавыя
Р. маркізе́тавага маркізе́тавай
маркізе́тавае
маркізе́тавага маркізе́тавых
Д. маркізе́таваму маркізе́тавай маркізе́таваму маркізе́тавым
В. маркізе́тавы (неадуш.)
маркізе́тавага (адуш.)
маркізе́тавую маркізе́тавае маркізе́тавыя (неадуш.)
маркізе́тавых (адуш.)
Т. маркізе́тавым маркізе́тавай
маркізе́таваю
маркізе́тавым маркізе́тавымі
М. маркізе́тавым маркізе́тавай маркізе́тавым маркізе́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маркі́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маркі́зны маркі́зная маркі́знае маркі́зныя
Р. маркі́знага маркі́знай
маркі́знае
маркі́знага маркі́зных
Д. маркі́знаму маркі́знай маркі́знаму маркі́зным
В. маркі́зны (неадуш.)
маркі́знага (адуш.)
маркі́зную маркі́знае маркі́зныя (неадуш.)
маркі́зных (адуш.)
Т. маркі́зным маркі́знай
маркі́знаю
маркі́зным маркі́знымі
М. маркі́зным маркі́знай маркі́зным маркі́зных

Крыніцы: piskunou2012.

маркі́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маркі́зскі маркі́зская маркі́зскае маркі́зскія
Р. маркі́зскага маркі́зскай
маркі́зскае
маркі́зскага маркі́зскіх
Д. маркі́зскаму маркі́зскай маркі́зскаму маркі́зскім
В. маркі́зскі (неадуш.)
маркі́зскага (адуш.)
маркі́зскую маркі́зскае маркі́зскія (неадуш.)
маркі́зскіх (адуш.)
Т. маркі́зскім маркі́зскай
маркі́зскаю
маркі́зскім маркі́зскімі
М. маркі́зскім маркі́зскай маркі́зскім маркі́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Маркіня́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маркіня́та
Р. Маркіня́т
Маркіня́таў
Д. Маркіня́там
В. Маркіня́та
Т. Маркіня́тамі
М. Маркіня́тах

маркірава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маркірава́льны маркірава́льная маркірава́льнае маркірава́льныя
Р. маркірава́льнага маркірава́льнай
маркірава́льнае
маркірава́льнага маркірава́льных
Д. маркірава́льнаму маркірава́льнай маркірава́льнаму маркірава́льным
В. маркірава́льны (неадуш.)
маркірава́льнага (адуш.)
маркірава́льную маркірава́льнае маркірава́льныя (неадуш.)
маркірава́льных (адуш.)
Т. маркірава́льным маркірава́льнай
маркірава́льнаю
маркірава́льным маркірава́льнымі
М. маркірава́льным маркірава́льнай маркірава́льным маркірава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маркірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маркірава́нне
Р. маркірава́ння
Д. маркірава́нню
В. маркірава́нне
Т. маркірава́ннем
М. маркірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.