маркі́за

‘жонка або дачка маркіза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маркі́за маркі́зы
Р. маркі́зы маркі́з
Д. маркі́зе маркі́зам
В. маркі́зу маркі́з
Т. маркі́зай
маркі́заю		 маркі́замі
М. маркі́зе маркі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)