Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абало́ніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абало́ніна абало́ніны
Р. абало́ніны абало́нін
Д. абало́ніне абало́нінам
В. абало́ніну абало́ніны
Т. абало́нінай
абало́нінаю
абало́нінамі
М. абало́ніне абало́нінах

Крыніцы: piskunou2012.

абало́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абало́ністы абало́ністая абало́ністае абало́ністыя
Р. абало́ністага абало́ністай
абало́ністае
абало́ністага абало́ністых
Д. абало́ністаму абало́ністай абало́ністаму абало́ністым
В. абало́ністы (неадуш.)
абало́ністага (адуш.)
абало́ністую абало́ністае абало́ністыя (неадуш.)
абало́ністых (адуш.)
Т. абало́ністым абало́ністай
абало́ністаю
абало́ністым абало́ністымі
М. абало́ністым абало́ністай абало́ністым абало́ністых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абало́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абало́нка абало́нкі
Р. абало́нкі абало́нак
Д. абало́нцы абало́нкам
В. абало́нку абало́нкі
Т. абало́нкай
абало́нкаю
абало́нкамі
М. абало́нцы абало́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абало́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абало́нкавы абало́нкавая абало́нкавае абало́нкавыя
Р. абало́нкавага абало́нкавай
абало́нкавае
абало́нкавага абало́нкавых
Д. абало́нкаваму абало́нкавай абало́нкаваму абало́нкавым
В. абало́нкавы (неадуш.)
абало́нкавага (адуш.)
абало́нкавую абало́нкавае абало́нкавыя (неадуш.)
абало́нкавых (адуш.)
Т. абало́нкавым абало́нкавай
абало́нкаваю
абало́нкавым абало́нкавымі
М. абало́нкавым абало́нкавай абало́нкавым абало́нкавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

абало́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абало́нне абало́нні
Р. абало́ння абало́нняў
Д. абало́нню абало́нням
В. абало́нне абало́нні
Т. абало́ннем абало́ннямі
М. абало́нні абало́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абало́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абало́нне
Р. Абало́ння
Д. Абало́нню
В. Абало́нне
Т. Абало́ннем
М. Абало́нні

абало́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абало́нны абало́нная абало́ннае абало́нныя
Р. абало́ннага абало́ннай
абало́ннае
абало́ннага абало́нных
Д. абало́ннаму абало́ннай абало́ннаму абало́нным
В. абало́нны (неадуш.)
абало́ннага (адуш.)
абало́нную абало́ннае абало́нныя (неадуш.)
абало́нных (адуш.)
Т. абало́нным абало́ннай
абало́ннаю
абало́нным абало́ннымі
М. абало́нным абало́ннай абало́нным абало́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абало́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. абало́нь абало́ні
Р. абало́ні абало́ней
абало́няў
Д. абало́ні абало́ням
В. абало́нь абало́ні
Т. абало́нню абало́нямі
М. абало́ні абало́нях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абало́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Абало́нь
Р. Абало́ні
Д. Абало́ні
В. Абало́нь
Т. Абало́нню
М. Абало́ні

абало́чнік

‘хордавая жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абало́чнік абало́чнікі
Р. абало́чніка абало́чнікаў
Д. абало́чніку абало́чнікам
В. абало́чніка абало́чнікаў
Т. абало́чнікам абало́чнікамі
М. абало́чніку абало́чніках

Крыніцы: piskunou2012.