абало́ніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абало́ніна |
абало́ніны |
Р. |
абало́ніны |
абало́нін |
Д. |
абало́ніне |
абало́нінам |
В. |
абало́ніну |
абало́ніны |
Т. |
абало́нінай абало́нінаю |
абало́нінамі |
М. |
абало́ніне |
абало́нінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абало́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абало́ністы |
абало́ністая |
абало́ністае |
абало́ністыя |
Р. |
абало́ністага |
абало́ністай абало́ністае |
абало́ністага |
абало́ністых |
Д. |
абало́ністаму |
абало́ністай |
абало́ністаму |
абало́ністым |
В. |
абало́ністы (неадуш.) абало́ністага (адуш.) |
абало́ністую |
абало́ністае |
абало́ністыя (неадуш.) абало́ністых (адуш.) |
Т. |
абало́ністым |
абало́ністай абало́ністаю |
абало́ністым |
абало́ністымі |
М. |
абало́ністым |
абало́ністай |
абало́ністым |
абало́ністых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абало́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абало́нка |
абало́нкі |
Р. |
абало́нкі |
абало́нак |
Д. |
абало́нцы |
абало́нкам |
В. |
абало́нку |
абало́нкі |
Т. |
абало́нкай абало́нкаю |
абало́нкамі |
М. |
абало́нцы |
абало́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абало́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абало́нкавы |
абало́нкавая |
абало́нкавае |
абало́нкавыя |
Р. |
абало́нкавага |
абало́нкавай абало́нкавае |
абало́нкавага |
абало́нкавых |
Д. |
абало́нкаваму |
абало́нкавай |
абало́нкаваму |
абало́нкавым |
В. |
абало́нкавы (неадуш.) абало́нкавага (адуш.) |
абало́нкавую |
абало́нкавае |
абало́нкавыя (неадуш.) абало́нкавых (адуш.) |
Т. |
абало́нкавым |
абало́нкавай абало́нкаваю |
абало́нкавым |
абало́нкавымі |
М. |
абало́нкавым |
абало́нкавай |
абало́нкавым |
абало́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
абало́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абало́нне |
абало́нні |
Р. |
абало́ння |
абало́нняў |
Д. |
абало́нню |
абало́нням |
В. |
абало́нне |
абало́нні |
Т. |
абало́ннем |
абало́ннямі |
М. |
абало́нні |
абало́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Абало́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Абало́нне |
Р. |
Абало́ння |
Д. |
Абало́нню |
В. |
Абало́нне |
Т. |
Абало́ннем |
М. |
Абало́нні |
абало́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абало́нны |
абало́нная |
абало́ннае |
абало́нныя |
Р. |
абало́ннага |
абало́ннай абало́ннае |
абало́ннага |
абало́нных |
Д. |
абало́ннаму |
абало́ннай |
абало́ннаму |
абало́нным |
В. |
абало́нны (неадуш.) абало́ннага (адуш.) |
абало́нную |
абало́ннае |
абало́нныя (неадуш.) абало́нных (адуш.) |
Т. |
абало́нным |
абало́ннай абало́ннаю |
абало́нным |
абало́ннымі |
М. |
абало́нным |
абало́ннай |
абало́нным |
абало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абало́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абало́нь |
абало́ні |
Р. |
абало́ні |
абало́ней абало́няў |
Д. |
абало́ні |
абало́ням |
В. |
абало́нь |
абало́ні |
Т. |
абало́нню |
абало́нямі |
М. |
абало́ні |
абало́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Абало́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Абало́нь |
Р. |
Абало́ні |
Д. |
Абало́ні |
В. |
Абало́нь |
Т. |
Абало́нню |
М. |
Абало́ні |
абало́чнік
‘хордавая жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абало́чнік |
абало́чнікі |
Р. |
абало́чніка |
абало́чнікаў |
Д. |
абало́чніку |
абало́чнікам |
В. |
абало́чніка |
абало́чнікаў |
Т. |
абало́чнікам |
абало́чнікамі |
М. |
абало́чніку |
абало́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.