Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прама́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прама́зка прама́зкі
Р. прама́зкі прама́зак
Д. прама́зцы прама́зкам
В. прама́зку прама́зкі
Т. прама́зкай
прама́зкаю
прама́зкамі
М. прама́зцы прама́зках

Крыніцы: piskunou2012.

прамазру́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамазру́шаны прамазру́шаная прамазру́шанае прамазру́шаныя
Р. прамазру́шанага прамазру́шанай
прамазру́шанае
прамазру́шанага прамазру́шаных
Д. прамазру́шанаму прамазру́шанай прамазру́шанаму прамазру́шаным
В. прамазру́шаны (неадуш.)
прамазру́шанага (адуш.)
прамазру́шаную прамазру́шанае прамазру́шаныя (неадуш.)
прамазру́шаных (адуш.)
Т. прамазру́шаным прамазру́шанай
прамазру́шанаю
прамазру́шаным прамазру́шанымі
М. прамазру́шаным прамазру́шанай прамазру́шаным прамазру́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

прамазу́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамазу́чуся прамазу́цімся
2-я ас. прамазу́цішся прамазу́ціцеся
3-я ас. прамазу́ціцца прамазу́цяцца
Прошлы час
м. прамазу́ціўся прамазу́ціліся
ж. прамазу́цілася
н. прамазу́цілася
Загадны лад
2-я ас. прамазу́цься прамазу́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прамазу́ціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамазу́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамазу́чу прамазу́цім
2-я ас. прамазу́ціш прамазу́ціце
3-я ас. прамазу́ціць прамазу́цяць
Прошлы час
м. прамазу́ціў прамазу́цілі
ж. прамазу́ціла
н. прамазу́ціла
Загадны лад
2-я ас. прамазу́ць прамазу́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамазу́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамазу́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамазу́чаны прамазу́чаная прамазу́чанае прамазу́чаныя
Р. прамазу́чанага прамазу́чанай
прамазу́чанае
прамазу́чанага прамазу́чаных
Д. прамазу́чанаму прамазу́чанай прамазу́чанаму прамазу́чаным
В. прамазу́чаны (неадуш.)
прамазу́чанага (адуш.)
прамазу́чаную прамазу́чанае прамазу́чаныя (неадуш.)
прамазу́чаных (адуш.)
Т. прамазу́чаным прамазу́чанай
прамазу́чанаю
прамазу́чаным прамазу́чанымі
М. прамазу́чаным прамазу́чанай прамазу́чаным прамазу́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прамазу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамазу́чаны прамазу́чаная прамазу́чанае прамазу́чаныя
Р. прамазу́чанага прамазу́чанай
прамазу́чанае
прамазу́чанага прамазу́чаных
Д. прамазу́чанаму прамазу́чанай прамазу́чанаму прамазу́чаным
В. прамазу́чаны (неадуш.)
прамазу́чанага (адуш.)
прамазу́чаную прамазу́чанае прамазу́чаныя (неадуш.)
прамазу́чаных (адуш.)
Т. прамазу́чаным прамазу́чанай
прамазу́чанаю
прамазу́чаным прамазу́чанымі
М. прамазу́чаным прамазу́чанай прамазу́чаным прамазу́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прамазу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамазу́чаны прамазу́чаная прамазу́чанае прамазу́чаныя
Р. прамазу́чанага прамазу́чанай
прамазу́чанае
прамазу́чанага прамазу́чаных
Д. прамазу́чанаму прамазу́чанай прамазу́чанаму прамазу́чаным
В. прамазу́чаны (неадуш.)
прамазу́чанага (адуш.)
прамазу́чаную прамазу́чанае прамазу́чаныя (неадуш.)
прамазу́чаных (адуш.)
Т. прамазу́чаным прамазу́чанай
прамазу́чанаю
прамазу́чаным прамазу́чанымі
М. прамазу́чаным прамазу́чанай прамазу́чаным прамазу́чаных

Кароткая форма: прамазу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прамака́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прамака́льнасць
Р. прамака́льнасці
Д. прамака́льнасці
В. прамака́льнасць
Т. прамака́льнасцю
М. прамака́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

прамака́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамака́льны прамака́льная прамака́льнае прамака́льныя
Р. прамака́льнага прамака́льнай
прамака́льнае
прамака́льнага прамака́льных
Д. прамака́льнаму прамака́льнай прамака́льнаму прамака́льным
В. прамака́льны (неадуш.)
прамака́льнага (адуш.)
прамака́льную прамака́льнае прамака́льныя (неадуш.)
прамака́льных (адуш.)
Т. прамака́льным прамака́льнай
прамака́льнаю
прамака́льным прамака́льнымі
М. прамака́льным прамака́льнай прамака́льным прамака́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамака́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамака́нне
Р. прамака́ння
Д. прамака́нню
В. прамака́нне
Т. прамака́ннем
М. прамака́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.