прамазу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамазу́чаны прамазу́чаная прамазу́чанае прамазу́чаныя
Р. прамазу́чанага прамазу́чанай
прамазу́чанае		 прамазу́чанага прамазу́чаных
Д. прамазу́чанаму прамазу́чанай прамазу́чанаму прамазу́чаным
В. прамазу́чаны (неадуш.)
прамазу́чанага (адуш.)		 прамазу́чаную прамазу́чанае прамазу́чаныя (неадуш.)
прамазу́чаных (адуш.)
Т. прамазу́чаным прамазу́чанай
прамазу́чанаю		 прамазу́чаным прамазу́чанымі
М. прамазу́чаным прамазу́чанай прамазу́чаным прамазу́чаных

Кароткая форма: прамазу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)