прыпі́сачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпі́сачка |
прыпі́сачкі |
| Р. |
прыпі́сачкі |
прыпі́сачак |
| Д. |
прыпі́сачцы |
прыпі́сачкам |
| В. |
прыпі́сачку |
прыпі́сачкі |
| Т. |
прыпі́сачкай прыпі́сачкаю |
прыпі́сачкамі |
| М. |
прыпі́сачцы |
прыпі́сачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпі́сванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпі́сванне |
| Р. |
прыпі́свання |
| Д. |
прыпі́сванню |
| В. |
прыпі́сванне |
| Т. |
прыпі́сваннем |
| М. |
прыпі́сванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпі́сваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпі́сваны |
прыпі́сваная |
прыпі́сванае |
прыпі́сваныя |
| Р. |
прыпі́сванага |
прыпі́сванай прыпі́сванае |
прыпі́сванага |
прыпі́сваных |
| Д. |
прыпі́сванаму |
прыпі́сванай |
прыпі́сванаму |
прыпі́сваным |
| В. |
прыпі́сваны (неадуш.) прыпі́сванага (адуш.) |
прыпі́сваную |
прыпі́сванае |
прыпі́сваныя (неадуш.) прыпі́сваных (адуш.) |
| Т. |
прыпі́сваным |
прыпі́сванай прыпі́сванаю |
прыпі́сваным |
прыпі́сванымі |
| М. |
прыпі́сваным |
прыпі́сванай |
прыпі́сваным |
прыпі́сваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпі́свацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпі́сваюся |
прыпі́сваемся |
| 2-я ас. |
прыпі́сваешся |
прыпі́сваецеся |
| 3-я ас. |
прыпі́сваецца |
прыпі́сваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпі́сваўся |
прыпі́сваліся |
| ж. |
прыпі́свалася |
| н. |
прыпі́свалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпі́свайся |
прыпі́свайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпі́сваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпі́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпі́сваю |
прыпі́сваем |
| 2-я ас. |
прыпі́сваеш |
прыпі́сваеце |
| 3-я ас. |
прыпі́свае |
прыпі́сваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпі́сваў |
прыпі́свалі |
| ж. |
прыпі́свала |
| н. |
прыпі́свала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпі́свай |
прыпі́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпі́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпі́ска |
прыпі́скі |
| Р. |
прыпі́скі |
прыпі́сак |
| Д. |
прыпі́сцы |
прыпі́скам |
| В. |
прыпі́ску |
прыпі́скі |
| Т. |
прыпі́скай прыпі́скаю |
прыпі́скамі |
| М. |
прыпі́сцы |
прыпі́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпісні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпісні́к |
прыпіснікі́ |
| Р. |
прыпісніка́ |
прыпісніко́ў |
| Д. |
прыпісніку́ |
прыпісніка́м |
| В. |
прыпісніка́ |
прыпісніко́ў |
| Т. |
прыпісніко́м |
прыпісніка́мі |
| М. |
прыпісніку́ |
прыпісніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпісны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпісны́ |
прыпісна́я |
прыпісно́е |
прыпісны́я |
| Р. |
прыпісно́га |
прыпісно́й прыпісно́е |
прыпісно́га |
прыпісны́х |
| Д. |
прыпісно́му |
прыпісно́й |
прыпісно́му |
прыпісны́м |
| В. |
прыпісны́ (неадуш.) прыпісно́га (адуш.) |
прыпісну́ю |
прыпісно́е |
прыпісны́я (неадуш.) прыпісны́х (адуш.) |
| Т. |
прыпісны́м |
прыпісно́й прыпісно́ю |
прыпісны́м |
прыпісны́мі |
| М. |
прыпісны́м |
прыпісно́й |
прыпісны́м |
прыпісны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпіха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпіха́ю |
прыпіха́ем |
| 2-я ас. |
прыпіха́еш |
прыпіха́еце |
| 3-я ас. |
прыпіха́е |
прыпіха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпіха́ў |
прыпіха́лі |
| ж. |
прыпіха́ла |
| н. |
прыпіха́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпіха́й |
прыпіха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпіха́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпі́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпі́хваю |
прыпі́хваем |
| 2-я ас. |
прыпі́хваеш |
прыпі́хваеце |
| 3-я ас. |
прыпі́хвае |
прыпі́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпі́хваў |
прыпі́хвалі |
| ж. |
прыпі́хвала |
| н. |
прыпі́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпі́хвай |
прыпі́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпі́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.