прыпісні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыпісні́к | прыпіснікі́ | |
| прыпісніка́ | прыпісніко́ў | |
| прыпісніку́ | прыпісніка́м | |
| прыпісніка́ | прыпісніко́ў | |
| прыпісніко́м | прыпісніка́мі | |
| прыпісніку́ | прыпісніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)