мардава́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мардава́нніца |
мардава́нніцы |
| Р. |
мардава́нніцы |
мардава́нніц |
| Д. |
мардава́нніцы |
мардава́нніцам |
| В. |
мардава́нніцу |
мардава́нніц |
| Т. |
мардава́нніцай мардава́нніцаю |
мардава́нніцамі |
| М. |
мардава́нніцы |
мардава́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мардава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мардава́ны |
мардава́ная |
мардава́нае |
мардава́ныя |
| Р. |
мардава́нага |
мардава́най мардава́нае |
мардава́нага |
мардава́ных |
| Д. |
мардава́наму |
мардава́най |
мардава́наму |
мардава́ным |
| В. |
мардава́ны (неадуш.) мардава́нага (адуш.) |
мардава́ную |
мардава́нае |
мардава́ныя (неадуш.) мардава́ных (адуш.) |
| Т. |
мардава́ным |
мардава́най мардава́наю |
мардава́ным |
мардава́нымі |
| М. |
мардава́ным |
мардава́най |
мардава́ным |
мардава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
мардава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марду́юся |
марду́емся |
| 2-я ас. |
марду́ешся |
марду́ецеся |
| 3-я ас. |
марду́ецца |
марду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
мардава́ўся |
мардава́ліся |
| ж. |
мардава́лася |
| н. |
мардава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марду́йся |
марду́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марду́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мардава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марду́ю |
марду́ем |
| 2-я ас. |
марду́еш |
марду́еце |
| 3-я ас. |
марду́е |
марду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
мардава́ў |
мардава́лі |
| ж. |
мардава́ла |
| н. |
мардава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марду́й |
марду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мардапы́шыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мардапы́шуся |
мардапы́шымся |
| 2-я ас. |
мардапы́шышся |
мардапы́шыцеся |
| 3-я ас. |
мардапы́шыцца |
мардапы́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
мардапы́шыўся |
мардапы́шыліся |
| ж. |
мардапы́шылася |
| н. |
мардапы́шылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мардапы́шся |
мардапы́шцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мардапы́шачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ма́рдар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ма́рдар |
ма́рдары |
| Р. |
ма́рдара |
ма́рдараў |
| Д. |
ма́рдару |
ма́рдарам |
| В. |
ма́рдара |
ма́рдараў |
| Т. |
ма́рдарам |
ма́рдарамі |
| М. |
ма́рдары |
ма́рдарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
марда́сіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марда́сіна |
марда́сіны |
| Р. |
марда́сіны |
марда́сін |
| Д. |
марда́сіне |
марда́сінам |
| В. |
марда́сіну |
марда́сіны |
| Т. |
марда́сінай марда́сінаю |
марда́сінамі |
| М. |
марда́сіне |
марда́сінах |
Крыніцы:
piskunou2012.